Εξώφυλλο

 

#Τοβιβλίομου
λίγα λόγια για το εξώφυλλο....
Διάλεξα αυτό το εξώφυλλο γιατί εκφράζει το αρχαιοελληνικό σθένος και κάλλος, συνδέοντας την ιστορία με τη δύναμη, τη σοφία και την πνευματική αρμονία που χαρακτηρίζουν τη μυθολογία και την παράδοση αποτυπώνοντας την πνευματική διάσταση της αφήγησης. Η εικόνα με τις γήινες αποχρώσεις του πολεμιστή και η παρουσία του θείου συμβολίζουν τη δύναμη, τη σοφία και την καθοδήγηση που χαρακτηρίζουν την ελληνική παράδοση
Η επιλογή της αρχαϊκής πανοπλίας και το δόρυ αποπνέει έντονα το πνεύμα της ανδρείας, της τιμής και της εσωτερικής μάχης.
Ο αετός προσθέτει συμβολισμό (ελευθερία, διορατικότητα, ανύψωση ψυχής, πολεμική εγρήγορση).

Ο δρόμος του μαχητή δεν είναι μια πορεία προς τη σύγκρουση, αλλά μια πορεία προς τον εαυτό. Κάθε χτύπος της καρδιάς, κάθε ανάσα, κάθε δοκιμασία γίνεται άσκηση ψυχής. Ο αγώνας δεν στρέφεται ενάντια σε αντίπαλο, αλλά ενάντια στην άγνοια, στην αδράνεια, στην έπαρση.
Η πειθαρχία δεν είναι περιορισμός, αλλά ελευθερία.
Η ταπεινότητα δεν είναι υποχώρηση, αλλά δύναμη που δεν χρειάζεται επίδειξη.
Η επιμονή δεν είναι πείσμα, αλλά αφοσίωση σε έναν εσωτερικό νόμο που σε υπερβαίνει.

Ο Δάσκαλος δεν φανερώνει μόνο τεχνική∙ φανερώνει πιθανότητες του ανθρώπου.
Υπενθυμίζει πως το σώμα είναι όργανο του νου και ο νους όργανο του πνεύματος.
Ο μαθητής που επιμένει, δεν μαθαίνει απλώς να μάχεται — μαθαίνει να σιωπά, να ακούει, να αντέχει, να αναγεννιέται.
Κάθε βήμα στην Ατραπό είναι μία υπενθύμιση:
πως η δύναμη δεν κατοικεί στο χέρι ή στην κίνηση, αλλά στο νόημα που τις κινεί.

#ΑρχαιοελληνικόΣθένος #ΗΑτραπόςΤουΜαχητή #ΘεϊκήΚαθοδήγηση #Χουρίδης #Οξύνοια

Κωνσταντίνος Ε. Χουρίδης

Ο Συγγραφέας

Η Ελλάδα και οι σύγχρονοι θρύλοι της στον κόσμο

 Η Ελλάδα γέννησε ανθρώπους που φωτίζουν τον κόσμο με την τέχνη και τη δημιουργία τους. Από τον Αλέξανδρο Ιόλα, που δίδαξε την avant-garde τέχνη στην Ευρώπη και την Αμερική, έως τον Αριστοτέλη Ωνάση που κατέκτησε τις θάλασσες· από τη Μαρία Κάλλας, τη «θεϊκή» φωνή που λάτρεψαν όλες οι όπερες, μέχρι τον Κώστα Γαβρά που συγκλόνισε τον κινηματογράφο. Και δεν σταματά εκεί. Στη λίστα βρίσκονται μεγάλοι επιστήμονες, διανοούμενοι, καλλιτέχνες ακόμα και νεότερες προσωπικότητες που ξεχώρισαν διεθνώς.

Κοινός παρονομαστής; Όλοι τους έφτασαν στην κορυφή μακριά από την πατρίδα. Η Ελλάδα τούς καμάρωνε όταν η υφήλιος τούς χειροκροτούσε, αλλά τους είχε πληγώσει πριν φύγουν. Η εγχώρια αδιαφορία η περιορισμένη κατανόηση για το άφταστο τους απομάκρυναν. Στην «μικροκαμωμένη» prοvinze της Ελλάδος, το ταλέντο συχνά μοιάζει με ύβρη.

Όποιος ξεχωρίζει, αντί να τιμηθεί, λογαριάζεται ως απειλή.

Η περίπτωση του Ιόλα είναι ίσως η πιο τραγική: ένας άνθρωπος που ήθελε να χαρίσει τη συλλογή και τη βίλα του στη χώρα του, συκοφαντήθηκε , διασύρθηκε και πέθανε προδομένος. Ο Ωνάσης δώρισε την Ολυμπιακή. Η Κάλλας βρήκε αναγνώριση στη Σκάλα του Μιλάνου αλλά όχι στην Αθήνα. Ο Γαβράς γύρισε αριστουργήματα για την ελευθερία και τη δημοκρατία, μα έπρεπε να χτίσει την καριέρα του στη Γαλλία.

Συχνά οι διεθνείς θρίαμβοι των Ελλήνων δεν βρίσκουν την αναγνώριση που τους αξίζει στη χώρα τους. Είναι το κατάλοιπο που κουβαλάει τη φτώχεια και την καχυποψία σαν βαρίδια. Μιας κοινωνίας που δυσκολεύεται να χαρεί τη λάμψη του άλλου και την μεταφράζει σε απειλή.

Πίσω από όλα αυτά, πλανάται ένα ερώτημα: μήπως στην Ελλάδα δεν αρκεί η αξία από μόνη της; γιατί οι δρόμοι της δημιουργίας συχνά βρίσκουν περισσότερη στήριξη στο εξωτερικό; Ενώ θα πρεπε μια χώρα να ανοίγει δρόμο στους άξιους, συχνά τους κλείνει την πόρτα, εκτός κι αν ενταχθούν σε ένα σύστημα συναλλαγής που τρέφεται από τη μετριότητα.

Κι όμως, οι προσωπικότητες αυτές απέδειξαν τι μπορεί να πετύχει η ελληνική ψυχή όταν βρει χώρο να αναπνεύσει. Στην τέχνη, στην επιστήμη, στην επιχειρηματικότητα, στον πολιτισμό, οι Έλληνες του εξωτερικού κουβάλησαν παντού τον τόπο τους και τον ανέδειξαν. Το έργο τους αποτελεί υπενθύμιση ότι η χώρα μπορεί να γεννά μεγάλους ανθρώπους – αρκεί να μάθει να τους αναγνωρίζει και να τους στηρίζει χωρίς ανταλλάγματα.

Η Ελλάδα δεν τους χώρεσε· μα αυτοί, με το έργο τους, φρόντισαν να χωρέσει ο κόσμος λίγη Ελλάδα παραπάνω.

Κωνσταντίνος Ε. Χουρίδης

Συγγραφέας,Εκπαιδευτής μαχητικών τεχνών

 δεκαπέντε χρόνια σχεδόν απ΄ την καλή πρόθεση που μετατράπηκε σε οικονομική καταστροφή.

Πριν από κάθε συμφωνία που αγγίζει την ύπαρξιακή απειλή και τη δημιουργία σου στην κοινωνία απαιτείται προσοχή.
Σε έναν περίγυρο που κυριαρχεί ο φθόνος και η κακογλωσσιά, δύσκολα ανθεί η γαλήνη.
Η απληστία και το πονηρό συμφέρον βλάπτουν με δόλο οταν γίνεται επιδίωξη προσωπικού κέρδους όμως δεν ειναι πάντα δικαίωμα αλλά και ποινικό αδίκημα που διώκεται.
Μπορούν με συνομωσία και συντονισμό απερισκεψιών ωστόσο να μετατρέψουν μια καλή πρόθεση αγνών και αγαθών σε ισόβια δεσμά.
Το δίκαιο και ηθικό συμφέρον στέκει με σεβασμό.
Η ελπίδα για να αποζημιωθεί μια απάτη, και να λυτρωθεί ένας αδικημένος, είναι φως που κρατάει ζωντανή τη δικαιοσύνη.
Ζύγισε κάθε απόφαση και πρόσεχε σε ποιόν την εμπιστεύεσαι. Προπάντων φύλαξε στο μυαλό σου τις ιδέες σου σαν το πιο πολύτιμο πετράδι.

ΥΓ Όσοι ζουν με δόλο και πονηριά, ας τυλιχθούν μια μέρα στα ίδια δεσμά που έστησαν για τους άλλους

Κωνσταντίνος Ε. Χουρίδης

Συγγραφέας,Εκπαιδευτής μαχητικών τεχνών

Ποιος είναι τελικά ο Λαός;

σε μια χώρα που διαρκώς αυτοαποκαλείται "δημοκρατική", η μεγαλύτερη ειρωνεία των τελευταίων δεκαετιών είναι πως ο ίδιος ο λαός νιώθει πλέον ξένος μέσα στην ίδια του την πατρίδα.

Ο Έλληνας δεν ζητάει πολυτέλειες. Ζητάει τα αυτονόητα: να μπορεί να δουλεύει και να ζει με αξιοπρέπεια· να ζεσταθεί τον χειμώνα, να κάνει ένα μπάνιο το καλοκαίρι, να νιώσει ότι δεν είναι απλώς ενας αριθμόςσε ένα σύστημα φοροεισπρακτικό, αλλά ψυχή ενός έθνους που υποσχέθηκε κάποτε «ανάπτυξη» για όλους.

Η Πολιτεία δεν ανταποδίδει. Αντί για πολιτικές ανακούφισης και φροντίδας του πολίτη, σπαταλά – χρόνια τώρα – δισεκατομμύρια σε ΜΚΟ-φαντάσματα, έργα βιτρίνας, συμφέροντα «ημετέρων» και σκιές διαπλοκής. Η ίδια εποχή που Έλληνες πολίτες δεν μπορούσαν να γεμίσουν το δοχείο ή να αγοράσουν λάδι, ήταν εκείνη που οι ΜΚΟ εισέπρατταν χρυσάφι για να οργανώνουν «περιοδείες ανθρωπιάς» με ξένους επιβάτες και κρατικά έξοδα.

Δεν είναι το μεταναστευτικό το πρόβλημα. Είναι η απόλυτη αδιαφορία για τον φορολογούμενο, για τον στρατευμένο, για τον νέο άνθρωπο που μορφώνεται για να δουλέψει στο εξωτερικό. Και όταν διαμαρτύρεται, του δείχνουν το δάχτυλο και του λένε "είσαι ακραίος". Όχι. Δεν είναι ακραίος. Είναι απελπισμένος.

Το κράτος μπορεί – αν θέλει – να σταθεί στο πλευρό του λαού. Αλλά δεν το θέλει. Και αυτό είναι το πιο οδυνηρό. Δεν υπάρχει έλλειψη πόρων. Υπάρχει έλλειψη βούλησης και συνείδησης.

Κάποτε, τα λεωφορεία θα μπορούσαν να είναι για τους πολίτες. Μια δωρεάν μεταφορά στη θάλασσα, ένα συμβολικό δείπνο για τον κουρασμένο Έλληνα, ένα «ευχαριστώ που αντέχεις».

Αντί γι’ αυτό, τον αφήνουν μόνο, με την ελπίδα ότι ίσως στο μέλλον ξεχάσει.

Όμως δεν ξεχνά. Και το ερώτημα παραμένει:

Ποιος είναι τελικά ο λαός σ’ αυτή τη χώρα; Και για ποιον χτίζεται το μέλλον της;...Γιατί η ελπίδα δεν είναι πια στα προγράμματα, στις επιδοτήσεις και στις ανακοινώσεις.

Ίσως η λύση να βρίσκεται στην πεμπτουσία, στο άφθαρτο, το αγήρατον.

Εκεί όπου ο λαός θα ξαναθυμηθεί ποιος είναι. Και θα ζητήσει πίσω τη θέση του.

 Για ποιον είναι το κράτος, ρωτάω σιωπηλά

καθώς μετρώ τους μήνες δίχως φως και ζεστασιά.
Για ποιον είναι τα έργα, οι κρατικές δαπάνες,
όταν εγώ δεν έχω λάδι ούτε λάμπες;

Για ποιον τα λεωφορεία με οδηγούς καλοπληρωμένους,
σε “περιοδείες φιλίας” με αλλοδαπούς κουρασμένους;
Κι εγώ, ο γιος αυτής της γης – της μάνας της αιματοβαμμένης –
πληρώνω μόνο φόρους, μα δε βλέπω αγάπη. Ούτε λέξη. Ούτε μέριμνα. Ούτε φως.

Για ποιον είναι οι νόμοι, οι επιδοτήσεις, οι ευχές;
Για ποιον τα μεγάλα λόγια στις ψεύτικες προσευχές;
Πού είναι η Πολιτεία όταν ο λαός της βυθίζεται στο βούρκο;
Πού είναι όταν η φτώχεια τον έχει κάνει δούλο;

Μα εγώ θυμάμαι. Και δεν ξεχνώ.
Τα χρόνια που μου πήρατε με ψέμα και υποσχέσεις,
Και αν δεν είμαι ο "λαός" στα χαρτιά σας τα κρατικά,
είμαι αυτός που κουβαλά τη χώρα
με χέρια και πλάτη γεμάτα καρφιά.

Η ζωή συνεχίζεται – μα όχι με εσάς.
Όχι με τα ίδια λάθη, τις ίδιες υποσχέσεις, τις ίδιες φωνές της παρακμής.
Έρχεται κάτι. Όχι πετρέλαιο, ούτε θαύμα.
Έρχεται η συνείδηση.

Και τότε, ρωτάω ξανά:
Για ποιον είναι το κράτος;

Έρχεται η συνείδηση.

Και τότε, ρωτάω ξανά:
Για ποιον είναι το κράτος;

Ίσως η λύση να βρίσκεται στην πεμπτουσία,
στο άφθαρτο,
το αγήρατον.

Κωνσταντίνος Ε. Χουρίδης

Συγγραφέας,Εκπαιδευτής μαχητικών τεχνών

ο καθρέπτης

 Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν τίποτα δικό τους να στηρίξουν, οπότε επενδύουν τη μιζέρια τους στο να ειρωνεύονται, να προκαλούν και να προσπαθούν να μειώσουν τους άλλους.

Δεν έχουν όνομα, προσωπικότητα ή περιεχόμενο – μόνο εμμονή με ό,τι δεν μπορούν να αγγίξουν. Ψάχνουν αντίδραση για να νιώσουν παρόντες, έστω και ως ενόχληση.
Αν δεν τους την προσφέρεις, αρχίζουν να δαιμονίζονται.
Η αγνόηση τους καίει περισσότερο απ’ την απάντηση, γιατί τους στερεί τον καθρέφτη που απεγνωσμένα ζητούν. Και όσο επιμένουν να περιστρέφονται γύρω απ’ τη ζωή σου, τόσο πιο ξεκάθαρα αποδεικνύουν πόσο μικρή είναι η δική τους.
"Ορισμένα έντομα δεν εξοντώνονται με ψεκασμό – τα αφήνεις να χαθούν από μόνα τους, στον θόρυβο που τα ίδια δημιούργησαν."
Δεν είναι θέμα υπεροχής, είναι θέμα αυτοσεβασμού.
- Δεν απαντάμε,
- Δεν εξηγούμε,
- Δεν απολογούμαστε.
Απλώς συνεχίζουμε με το βλέμμα μπροστά.

Κωνσταντίνος Ε. Χουρίδης

Συγγραφέας,Εκπαιδευτής μαχητικών τεχνών

Η Ατραπός του Μαχητή

ΝΕΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ

«Η Ατραπός του Μαχητή» του συγγραφέα Κωνσταντίνο Ε. Χουρίδη.

Ένα βιβλίο που δεν πρέπει να λείπει από καμία βιβλιοθήκη.

Οι Εκδόσεις Οξύνεια παρουσιάζουν το νέο, εμπνευσμένο έργο «Η Ατραπός του Μαχητή» — ένα βιβλίο που προσφέρει έναν μοναδικό συνδυασμό στοχασμού, αυτογνωσίας και ψυχικής ενδυνάμωσης.

Μέσα από μία βαθιά και ουσιαστική αφήγηση, ο Κωνσταντίνος Χουρίδης οδηγεί τον αναγνώστη σε ένα ταξίδι αυτογνωσίας και ψυχικής ενδυνάμωσης, η πορεία του Μαχητή γίνεται μεταφορά της ανθρώπινης εμπειρίας, όπου ο κάθε ένας από εμάς καλείται να βρει τη δική του δύναμη, τη στάση και την ισορροπία στον σύγχρονο κόσμο.

Μέσα από τη διαδρομή του Μαχητή, ο αναγνώστης καλείται να αναλογιστεί, να προβληματιστεί και τελικά να επαναπροσδιορίσει τη σχέση του με τον εαυτό του και τον κόσμο γύρω του.

Ένα απαραίτητο ανάγνωσμα για όσους αναζητούν βαθύτερες απαντήσεις στη σύγχρονη πραγματικότητα.

Διαθέσιμο τώρα

Αναζητήστε το στα βιβλιοπωλεία ή παραγγείλετέ το απευθείας από τις Εκδόσεις Οξύνεια.

Γιατί να το διαβάσετε:

Προσφέρει στοχασμούς και πρακτικά εργαλεία αυτοβελτίωσης

Απευθύνεται σε όσους αναζητούν νόημα πέρα από τη ρουτίνα

Εμπνέει με τρόπο διαχρονικό, αλλά άμεσα εφαρμόσιμο

#ΗΑτραπόςΤουΜαχητή #ΚωνσταντίνοςΧουρίδης #ΕκδόσειςΟξύνεια #Βιβλίο #ΝέαΚυκλοφορία #Αυτογνωσία #Αυτοβελτίωση #Μαχητής #ΠνευματικήΑναζήτηση #BookstagramGreece #GreekBooks #PathOfTheWarrior

Οι άνθρωποι μας εκπλήσσουν με τις συμπεριφορές των σε ανύποπτο χρόνο.

Ούκ ολίγες φορές μας έχουν αφήσει άναυδους οξύμωρες αντιλήψεις ανθρώπων με ανεξήγητη δράση ή αντίδραση.

Η χρήση του ακαταλόγιστου δεν αθωώνει καμία υποτροπή νοημοσύνης όσο δίκαιο και αν νομίζουν κάποιοι ότι έχουν στην στερημένη γνώση του εγκεφάλου τους.

Η λύση σε αυτές τις περιπτώσεις και έχει αποδειχθει περίτρανα ειναι να διαβάζουμε, να μελετάμε.

Ορίστε μια καλή εκδοχή..

ας ξεκινήσουμε με την Ατραπό.... 

Παρουσίαση του βιβλίου  

Συγγραφέας & Παρουσίαση:

«Η Ατραπός του Μαχητή»
Στο πλαίσιο της εκδήλωσης παρουσιάστηκε το βιβλίο «Η Ατραπός του Μαχητή» του συγγραφέα Κωνσταντίνου Ε. Χουρίδη, με σύντομη διάλεξη από:

τον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου Κατερίνης, κ. Χαράλαμπο Μπρουσκέλη

την Περιφερειακή Σύμβουλο Πιερίας, κα Χρυσαυγή Δριστά – Λαφατζή

προσδίδοντας στην εκδήλωση έναν επιπλέον πολιτιστικό και πνευματικό χαρακτήρα.

#ΗΑτραπόςΤουΜαχητή

#PathOfTheWarrior
#ΒιβλίοΧουρίδη
#WarriorWisdom
#ΚωνσταντίνοςΧουρίδης
#ΠαρουσίασηΒιβλίου
#ΣυγγραφέαςΜαχητής
#ΒιβλιοπαρουσίασηΚατερίνη
#Χουρίδης2025
#Βιβλίο
#ΠνευματικήΚαλλιέργεια
#ΠολιτισμόςΚαιΑθλητισμός
#ΕσωτερικήΔιαδρομή
#ΑθλητισμόςΚαιΠνεύμα

Όπως δημοσίευσε σε προσωπική ανάρτηση ο εξαιρετικός κριτής μαχητικών αθλημάτων κ. Μπαχάς,

"Η μέρα σήμερα ήταν αφιερωμένη στην επίσημη πρώτη παγκοσμίως παρουσίαση του βιβλίου του φίλου Εκπαιδευτή Μαχητικών Αθλημάτων Κωνσταντίνο Ε. Χουρίδη "Η Ατραπός του Μαχητή".

Ο Δάσκαλος εξαιρετικών μαχητών Κωνσταντίνος Χουρίδης είναι από τους ελάχιστους, από όσο γνωρίζω, που με τη σταθερή καταγραφή των απόψεων, ιδεών και ερευνών του για τον Αξιακό Κώδικα των προγόνων μας σε έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο, και σήμερα με το βιβλίο του, εμπλουτίζει και ενισχύει το παιδαγωγικό του έργο ως Εκπαιδευτής. Εύχομαι να διαδοθεί στον χώρο μας και όχι μόνο, διδάσκοντας και εμπνέοντας όσους υπηρετούμε τον Αθλητισμό και τον Ηρωϊκό Τρόπο Ζωής.

Κοντά του όπως κάθε χρόνο αλλά με έναν ακόμη λόγο τη υποστήριξη του πονήματος του, ο Δάσκαλος Γρηγόρης Πιστικός που διδάσκει πρωτίστως ήθος στην πολυετή θητεία του στον χώρο και η (και) συνάδελφος γυμνάστρια ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΒΑΒΥΛΑ με ένα πολύπλευρο επιστημονικό, προπονητικό και κοινωνικό έργο.

Εξαιρετική ευκαιρία και τιμή η σημερινή μας συνάντηση."

ο κ. Μπρουσκέλης συνεχάρη τον συγγραφέα, διότι, όπως είπε, πρόκειται για ένα ξεχωριστό βιβλίο, που ξεφεύγει από τα συνήθη και τετριμμένα που κυκλοφορούν στην Ελλάδα. Γι’ αυτό και προέτρεψε, γονείς, αθλητές αλλά και δημότες, να το αποκτήσουν, δεδομένου ότι θα πάρουν πολύ αξιόλογα και χρήσιμα στοιχεία που θα αποτελούν πραγματικά εφόδια για τη ζωή.

Από την πλευρά της, η Περιφερειακή Σύμβουλος, Χρυσαυγή Δριστά , παρουσίασε ενδιαφέροντα στοιχεία και σκέψεις του συγγραφέα που βοηθούν όχι μόνο τους αθλητές αλλά αποτελούν και στηρίγματα για όλους τους αναγνώστες.