Δαβίδ του Μιχαήλ Άγγελου

 

Την άνοιξη του 1501, ο Μιχαήλ έφυγε από τη Ρώμη και επέστρεψε στη Φλωρεντία,

 

προσκεκλημένος από τη Ρεπουμπλικανική κυβέρνηση. Τα επόμενα τέσσερα χρόνια σηματοδοτούν μια περίοδο κατά την οποία η προσωπικότητα του αναπτύσσεται ραγδαία στον χώρο και κατακτά την τεχνική στη δουλειά του.

 Η γλυπτική γλώσσα ισορροπεί πιο αυστηρά με έναν κλασικό τρόπο, αυτή είναι η εποχή του ηρωικού μοντέλου που μπορεί να περιγραφεί ως αναμφισβήτητα τολμηρά νέο και σίγουρο.

Tην άνοιξη  16 Αυγούστου 1501 υπογράφει συμβόλαιο με την opera di santa maria del fiore, η οποία του αναθέτει να φτιάξει ένα μαρμάρινο David. O ΚΟΝΤΙΒΙ ΑΣΚΑΝΙΟ Condivi προσθέτει : «Οι τεχνίτες της Santa Maria del Fiore είχαν κρατήσει ένα νέο τετράγωνο από μάρμαρο που είχε φέρει ένας καλλιτέχνης από την Carrara 100 χρόνια νωρίτερα και το οποίο, όπως μπορείτε να δείτε, δεν ήταν ιδιαίτερα επιδέξιο. Κανείς δεν είχε καταφέρει να αποτιμήσει ένα τέτοιο είδος μαρμάρου  που είχε ήδη ξεκινήσει αλλά είχε εγκαταλειφθεί.. Ο Agostino Di Duccio είχε ξεκινήσει να εργάζεται το 1464, ακολουθούμενος από τον Antonio Rossellino το 1476, αλλά και οι δύο είχαν αποτύχει. Κακώς διακοσμημένο και λαξευμένο καθώς ήταν “male abbozatum et sculptum, το μαρμάρινο τετράγωνο έμεινε στην αυλή κοντά στον τρούλο.

Μόνο ένας καλλιτέχνης με την ενέργεια του Mιχαήλ θα μπορούσε να αντιμετωπίσει μια τέτοια πρόκληση, έναν αγώνα ενάντια στην άψυχη ζωή ενάντια στα ίχνη αλλεπάλληλων αποτυχημένων προσπαθειών ενάντια στην αμορφία.

Τον Σεπτέμβριο ρίχνει μια πιο προσεκτική ματιά στο μάρμαρο. Ένα μήνα αργότερα έχτισε έναν ξύλινο στρατώνα, που του επέτρεψε να εργάζεται προστατευμένος από τις καιρικές συνθήκες. 

 Στις αρχές του έτους 1504 ολοκληρώνει το έργο και λαμβάνει 400 νομίσματα για αυτό.Από τον Ιανουάριο μια μεγάλη επιτροπή αποτελούμενη από τους πιο διάσημους ζωγράφους και γλύπτες συγκεντρώθηκε για να καθορίσει το μέρος όπου έπρεπε να στηθεί ο Δαβίδ. 

Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι προτείνει να το παρουσιάσει κάτω από τον σκεπαστό εξώστη της Orcagna piazza della Signiora σε μια μαύρη θέση για να το αναδείξει.  

Ωστόσο, αυτή η ατυχής πρόταση, στην οποία ο David είχε μάλλον επιζήμια επίδραση, απορρίπτεται.Τέλος, προτείνεται  μια θέση στο Palazzo Vecchio, όπου αντικαθιστά ένα γλυπτό του Donatello «Ιουδήθ και Ολοφέρνης », το οποίο με τη σειρά του στεγάζεται τώρα στον εν λόγω εξώστη.

Η Δημοκρατία της Φλωρεντίας ήθελε να χρησιμοποιήσει αυτό το βιβλικό θέμα για έναν υποδειγματικό ηθικό σκοπό, δηλ. επισημαίνοντας μια συγκεκριμένη και ξεκάθαρη κατάσταση μέσω αυτού του σχήματος και της στάσης του σε εκείνους της Φλωρεντίας που διχάζονται μεταξύ της στρατιωτικής ισχύος των «sforza» στο Μιλάνο και αυτής της πνευματικής και χρονικής φύσης της παπικής κυριαρχίας στη Ρώμη.

 

Ωστόσο, ως έμβλημα των όσων έχουν επιτευχθεί, αυτή η φιγούρα περιέχει και πολλές άλλες ενδείξεις. 

Η γλυπτική μορφή προσπαθεί να τονίσει τη διαλογιστική σταθερότητα που εκφράζει το βάρος του σώματος που πέφτει από το δεξί πόδι ενώ το αριστερό πόδι είναι ελαφρώς ανυψωμένο. 

Εδώ θα μπορούσε κανείς να αναγνωρίσει τη στάση ενός χαμένου Ηρακλή του Μιχαήλ, που γνωρίζουμε μόνο χάρη σε ένα σχέδιο του Ρούμπενς. 

 Ο πολίτης του πολέμου κοιτάζει μακριά, η περιοχή των ματιών με τα ζαρωμένα φρύδια είναι καλά επεξεργασμένη, τα μάτια, σημάδια αυξημένης εγρήγορσης, είναι καθαρά. Τα μπράτσα, ωστόσο, κρέμονται, ο ιμάντας της σφεντόνας περνά διαγώνια στην πλάτη του νεαρού μαχητή. Μόνο το πρόσωπο, μέσα από το ζαρωμένο μέτωπο, εκφράζει αυτή την οδυνηρή συγκέντρωση που προηγείται της βίαιης δράσης.

 Δεν πρόκειται πια για έναν θριαμβευτή έφηβο της παλαιάς ή της Καινής Διαθήκης, αλλά για το σύμβολο μιας τεράστιας αστικής δύναμης που μπορεί να μεταμορφωθεί σε ασυγκράτητη, καταστροφική οργή. Το σχήμα είναι τέλειο και λείο μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια, πρησμένες φλέβες, τεντωμένοι μύες, κεφάλι γεμάτο βοστρύχους.

Ο Μιχαήλ προσπάθησε να δείξει την πολυπλοκότητα του ανθρώπου με πολλές ανατομικές λεπτομέρειες. Το έργο είναι ακίνητο αλλά σχεδόν άυλο, σαν να είχε παγώσει σε λίγο η κίνηση στην προσδοκώμενη σκηνή  βίας. 

Ο Μιχαήλ πέτυχε ένα σπάνιο επίπεδο τελειότητας με τον David του, ακόμη και σε σύγκριση με τους μεγάλους καλλιτέχνες του προηγούμενου αιώνα.

Σημειώσεις

Bildmauer Mauer Architekt

Μετάφραση από το πρωτότυπο 

επιμέλεια διόρθωση κειμένου Κωνσταντίνος Χουρίδης

Μιχαήλ Άγγελος Ιταλός ζωγράφος γλύπτης αρχιτέκτων 1475-1564

ΚΟΝΤΙΒΙ ΑΣΚΑΝΙΟ 1525-1574 Ιταλος ζωγράφος συνεργάτης και βιογράφος του Μιχαήλ Άγγελο

Λεονάρντο Ντα Βίνσι 1452-1519 ιταλος πολυμαθής της ύστερης Αναγέννησης.

Πέτερ Παουλ Ρούμπενς (1577-1640) ολλανδός ζωγράφος στυλ μπαρόκ

Ντονάτο ντι Νικολό ντι Μπέττο Μπάρντι

“Donatello” 1386-1466  Ιταλός Γλύπτης της πρώιμης Αναγέννησης από την Φλωρεντία

Λατινικά # male scriptum et sculptile # κακογραμμένο και σκαλισμένο

 Palazzo Vecchio, Το Παλαιό Παλάτι είναι το δημαρχείο της Φλωρτεντίας στην Ιταλία

Πίστη

Η τόσο σύντομη και μικρή λέξη που παγκοσμίως συνοδεύεται ως ευχή. Χωρίς την πεποίθηση ότι κάτι ανώτερο υπάρχει απο τον άνθρωπο μια άνωτερη δύναμη πέρα απο τον πλανήτη μας η νοημοσύνη του ανθρώπου παραμένει κενή.

Ὅταν ἐχομεν Πίστην γεμίζομεν αἰσιοδοξία καὶ εὐτυχία γιατί ἡ ἐλπίδα δρὰ στὸ μυαλό τοῦ ἀνθρώπου ὡς κινητήρια δύναμη ὅτι ποτὲ ἡ "δύναμις" δὲν θὰ ἀφήσει τὴν καλοπροαίρετη σκέψη τοῦ ἀνθρώπου ἀνεκπλήρωτη." 

            Πίστη...δύναμη....κουράγιο...ελπίδα!

 Ωστόσο καμμία Πίστη δεν κατατάσσεται σε καλή ή κακή όταν Σε αυτόν που πιστεύουμε εξυπηρετεί το κοινό καλό όλων των επίγειων όντων.

Φυσικά και οι αρχαίοι γνώριζαν πολύ καλύτερα την ύπαρξη των ανώτερων δυνάμεων όπως οι προσωκρατικοί εξού και η ανωτερότητα της Σκέψης και της Σοφίας εκείνη την εποχή άκμαζε σε τέτοιο βαθμό με την Σωκρατική την Πλατωνική και την Αριστοτελική όπου σχεδόν όλες είχαν επίκεντρο την ηθική και μεταφυσική και η επιρροή ήταν τόσο μεγάλη και διάχυτη που τις ίδιες θεότητες υιοθέτησαν οι Ρωμαίοι ακολουθώντας την Στωϊκή Φιλοσοφία με τον Φιλλέληνα Αυτοκράτορα Μάρκο Αυρήλιο να αποθεώνει την Αρετή ως βασικό αγαθό στην ζωή παρ όλες τις αντιθέσεις με τον Επικουρισμό οι οποίοι υποστήριζαν την γνώση και την ηδονή με όποιες ομοιότητες με τους Πυθαγόρειους στον Κρότωνα οι οποίοι με βεβαιότητα θεωρούσαν την αριθμητική πυλώνα της ψυχής "τα στοιχεία των αριθμών είναι στοιχεία όλων των όντων"  ωστόσο  η δύναμη των ελλήνων φιλοσόφων δοξάζεται μαθαίνεται διδάσκεται ακόμη και σήμερα σε όλες τις γλώσσες του κόσμου.

Ας αναλογιστούμε λιγάκι εμείς οι σύγχρονοι γιατί αλλάζει η νοοτροπία των ανθρώπων με ταχύ ρυθμό και απομακρύνεται απο τον αληθινό σκοπό του ανθρωπου στην Γή; 

Γιατί δεν μνημονεύονται σύγχρονοι φιλόσοφοι ; Γιατί έχει στερέψει η γνώση; Μήπως οι αρχαίοι έλληνες έγραψαν όλα όσα έπρεπε να γνωρίζουμε εμείς οι συγχρονοι άνθρωποι 3.000 χρονια νωρίτερα;

Μήπως η κληρονομιά που άφησαν αυτοί οι "τεράστιοι" 'ανθρωποι ήταν η λύση στο μεγαλύτερο αίνιγμα του ανθρωπου επι της Γής, τι ειναι η ζωή; τι ειναι ο άνθρωπος ;η Ψυχή;  ποιός ο σκοπός του ανθρώπου στη Γή;

Οι αρχαίοι αποδεικνύεται ότι είχαν καλύτερο σύστημα εκπαίδευσης.

Καθόλου τυχαίο ότι οι θεότητες αποδίδονταν απο τους εξαιρετικούς γλύπτες καλλιτέχνες κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν όπως και οι ημίθεοι ήρωες (τα τέκνα των θεών με απλές θνητές) και λατρεύονταν αυστηρά, ιεραρχικά, με ηθικές αρχές απο τις ιέρειες και τους μάντεις όπου απέδιδαν την κάθε ατυχία ή φυσική καταστροφή σε ανθρώπινα λάθη ή στις άπληστες σκέψεις και πράξεις των που οδηγούσαν σε συμφορά και όλεθρο τους υπόλοιπους ανθρωπους.

 

Με πίστη οδηγό οι δρόμοι της γήϊνης επιτυχίας ανοίγουν άφοβα.

Μόνο με ακλόνητη πίστη θριαμβεύει το "ενάρετον".

Η ικανότητα το θείο δώρο που αποκτά εκ φύσεως ο άνθρωπος  και ερμηνεύεται ως επιδεξιότητα σε συνδυασμό με την σωφροσύνη τον σεβασμό και την αυτοσυγκράτηση ξετυλίγεται μέσα απο την ηθική του υπόσταση. 

Να πιστεύετε στο καλό.  Να λατρέυετε το θείον. Να μην χλευάζετε πιστούς και τα θεία γιατί όλα θα επιστραφούν. Ολοι οι άνθρωποι που πιστεύουν υπερνικούν με ανεξήγητο τρόπο εμπόδια και  καταστάσεις.

Εύχομαι "Πίστη" το μεγαλύτερο όπλο του ανθρώπου!

Κωνσταντίνος  Ε. Χουρίδης ο Ε'

(όπως ειμαι καταγεγραμμένος στο γενεαλογικό δέντρο των Χουριδαιων.)

Εκπαιδευτής μαχητικών τεχνών
Πρόεδρος διοργάνωσης Συντονιστής Τημενιδαι ΧΟΥΡΟΝ Εκπρόσωπος ΑΣ ΧΟΥΡΟΝ

Copyright © 2023  all right reserved

Τίμων ὁ Ἀθηναῖος, 5ος αιώνας π.Χ.

 21ος αι μ.Χ.

Στα όρια της Πενίας και της εξαθλίωσης

Αν επρόκειτο για συστηματική διεξαγωγή "μέμετίων" που ξεβράστηκαν στα παράλια μετα απο εξοργισμένη θαλασσοταραχή του Ποσειδώνα και συντονισμένη κερδοσκοπία των κάφρων που διοικούν των Πλανήτη Γή με την εξελιγμένη μορφή της μαfίαs τις "ΜΚΟ" και δομές θα είχαν γίνει και παροχές και προσωπικό ασφαλείας και επίδομα μηνιαίως 400εβρώ.

Αλλά για τους Hellineς δεν ισχύουν αυτά. Ο Hellinas θα εξοστρακίζεται. Ανέκαθεν ίσχυε και θα ισχύει. Τον Helenaα θα τον κυνηγάει μια ζωή η προκαθορισμένη μοίρα του. Η αλαζονεία της άδειας υπόσχεσης για μια ανώτερη ζωή ένα όνειρο της ωραίας κοιμωμένης ζωής όπου ανέμελα να ξυπνάει πέφτοντας απο το μαξιλάρι και να κρέμεται ανάποδα και να του πέφτουν τα φραγκοδίφραγκα μη προλαβάινοντας να τις τοποθετήσει στις άδειες τσέπες.

Να του προσφέρονται απλόχερα δάνεια με κολάριστά πενητοέυρα από τις εξελιγμένες στοϊκές μασωνικές εταιρίες -παγίδα- και έπειτα να τον εξαπολύουν στους δρόμους ξεπαρταλιασμενο ατημέλητο και αγανακτισμένο διότι η ανεπάρκεια εργασίας θα τον αφήνει άστεγο απεριθαλπτο και πολλές φορές στα όρια του πενία.

Να τυρρανιεται χωρίς τυρρανο να ψωμολυσσαει χώρις πρόνοια και να ισοπεδωνεται χωρίς Πόλεμο γιατί πλέον εδώ και δεκαετίες δεν υπάρχει Κράτος και με τους πανέξυπνους πολιτικούς της πνίγεται στα ρουσφέτια στη διαφθορά με τους κωλομπαραδες τους Εwropeous και τους γλοιώδης Άμις .

Όταν υπήρχε πόλεμος οi elliνες μάχονταν για ιδανικά.Για την πατρίδα την γλώσσα την θρησκεία. Όταν τελείωνε ο πολεμος οι hellineς μάχονταν μεταξύ τους καταπατώντας τα ύψιστα ιδανικά βάζοντας μπροστά προσωπικές διαφορές και ιδεολογίες εξιμνύοντας τα συμφέροντα των καταδυναστών της (των σοβιέτ των Άμις και των Σαξόνων) και kαποιων "ανώτερων αρίας φυλής" οικογενειών που έκτοτε dare avere(νταλαβέρι) (δοῦναι-λαβεῖν) στο τιμόνι του προτεκτοράτου οδηγώντας πάμπολλες φορές την χώρα στην καταστροφή στην οικονομική εξαθλίωση έως και στους εμφυλιακούς διαχωρισμούς .

Και αυτό το ονόμασαν ανεξάρτητο κράτος.

Εύγε 2023 χρόνια πολλά . Ζήτω η ελευθερία.

5ος αι π.Χ.

Τίμων ή Μισάνθρωπος , γίνεται αφορμή για τον Πλούταρχο και Λουκιανό να θίξουν το καυτό πρόβλημα του πλούτου, της απληστίας της αχαριστίας της φτώχειας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Έπειτα θα το καυτηριάσει έντονα τον 17ο αι. ο Σαίξπηρ στη σατιρά του.

Ο Τίμων ο Αθηναίος εύπορος πολίτης που έζησε το β’ μισό 5ου αι. π.Χ. και έμεινε στην ιστορία για τον στριφνό του χαρακτήρα και την αλλόκοτη συμπεριφορά στους συνανθρώπους του.

Αρκετά εύπορος με πλούσια φιλοσοφική μόρφωση, αλλά εύπιστος και καλόκαρδος.Τα παράσιτα και οι κόλακες παριστάνοντας τους φίλους του κατάφεραν να του φάνε όλη την περιουσία.

Σύμφωνα με τον πανάρχαιο κώδικα ανθρώπινης συμπεριφοράς, η αχαριστία είναι παιδί της ευεργεσίας!

Χαρακτηριστική ειναι η φράση που είπε όταν μίλησε στην Πνύκα στο συγκεντρωμένο πλήθος όταν συνεδρίαζε το ανώτατο όργανο της Δημοκρατίας.

«Άνδρες Αθηναίοι, όπως ξέρετε στο χτήμα που έχω στους πρόποδες του Υμηττού, υπάρχει μια συκιά, που χρησίμεψε ως τώρα σε πολλούς για να κρεμαστούν. Επειδή σκοπεύω να χτίσω μια καλύβα εκεί και θα κόψω αυτή τη συκιά θα ήθελα να ειδοποιήσω όσους έχουν σκοπό να αυτοκτονήσουν, να το κάνουν σύντομα, πριν κόψω το δέντρο».

Κωνσταντίνος Χουρίδης ο Ε'

(όπως ειμαι καταγεγραμμένος στο γενεαλογικό δέντρο των Χουριδαιων.)

© 2023 Copyright all rights reserved

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΣ ΜΑΧΗΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ

Συμπεριφορά

 

Κωνσταντίνος Χουρίδης ο Ε'

(όπως ειμαι καταγεγραμμένος στο γενεαλογικό δέντρο των Χουριδαιων.)

© 2023 Copyright all rights reserved

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΣ ΜΑΧΗΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ

Δράκουλ Βλάντ ο Γ

 Vlad III, Βοεβοδας(αρχηγός) της Βλαχίας (1431–1477) στα Καρπάθια όρη

Ο Βλαντ Γ΄ είναι γνωστός ως Vlad Ţepeş (ή Βλαντ ο Ανασκολοπιστής) Χριστιανός Ορθόδοξος.

Ο Βλαντ δεν ήταν πολύ ψηλός, αλλά πολύ σωματώδης και δυνατός, με κρύα και τρομερή εμφάνιση, δυνατή και αετίσια μύτη, διογκωμένα ρουθούνια, λεπτό και κοκκινωπό πρόσωπο στο οποίο οι πολύ μακριές βλεφαρίδες πλαισιώνονταν από μεγάλα ανοιχτά πράσινα μάτια, που τα σκούρα μαύρα φρύδια τα έκαναν να φαίνονται απειλητικά. Το πρόσωπο και το πηγούνι του ήταν ξυρισμένα, εκτός από το μουστάκι. Οι διογκωμένοι κρόταφοι αύξαναν τον όγκο του κεφαλιού του. Ένα ταυρίσιος λαιμός συνέδεε [με] το κεφάλι του από το οποίο κρέμονταν μαύρες μπούκλες στο πρόσωπο και τους φαρδείς ώμους του.

— Η περιγραφή του Βλαντ του Ανασκολοπιστή από τον Νικολό Μοντρούσα

Η Βλαχία το Βασιλειο στις σιδηρές πύλες του Δούναβη που ένωνε η τοξωτή γέφυρα του Αυτοκράτορα Αδριανού για 1000 χρόνια την Σερβία με τη Ρουμανία εκει οι Ρωμαίοι ονομάσαν την περιοχή Β(α)λαχία για τον προσδιορισμό των Κελτων(γερμανικών φυλών) στην ρομανική γλώσσα(απογονοι της Λατινικής). Η Βλαχία επηρεάστηκε απο την Ελληνική Ανατολική Ρωμαική Αυτοκρατορία τον 6ο αιω μ.Χ , του Φλάβιο Μαυρίκιο Τιβέριο Αύγουστο (λατινικά: Flavius Mauricius Tiberius Augustus, 539 - 27 Νοεμβρίου 602) ήταν αυτοκράτορας του Ανατολικού ΕλληνοΡωμαϊκού κράτους και ηγεμόνευσε (582 έως το 602). Θεωρείται ο 1ος Ρωμαίος Αυτοκράτορας με πλήρη Ελληνική καταγωγή. ¨Οταν δε διείσδυσαν στις παραδουνάβιες ηγεμονίες οι Μογγόλοι οι Κουμάνοι οι Πετσενέγοι οι Αβάροι οι η βλαχία βρίσκεται υπο την κατοχή της Βουλγαρικής Αυτοκρατορίας του 7ου αιω εως ότου καταληφθεί η περιοχή απο το Ουγγρικο Βασίλειο. έκτοτε τον 13ο αιώνα ιδρύεται ο 1ος Οίκος των Βαρασάβ εκχριστιανισμένος με τον ηγέτη τον Βασαράβα γιό του Θοκομέριου. (1270) Τον 14ο αιώνα ιδρυσαν με τον ηγεμόνα της Ουγγροβλαχίας, την μονή Κουτλουμουσίου στο Αγ.Ορος

Υποστηρικτες της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Το 1442, ο ουγγρικός ήρωας Ιωάννης Ουνυάδης νίκησε τους Οθωμανούς στη μάχη, και τοποθέτησε τον Μπασαράμπ Β΄ στην εξουσία, αναγκάζοντας τον Βλαντ Ντράκουλ και την οικογένειά του να φύγουν στην Τρανσυλβανία (επτάλοφος ή επτά φρούρια).

Πηγες Λαόνικος Χαλκοκονδύλης (1422-1500)

Βιβλίο Θ': Οι κατακτήσεις του Μωάμεθ Β'.

Βιβλίο Ι': Πόλεμοι και κατακτήσεις του Μωάμεθ Β'.

ΣΚΙΑΜΑΧΙΑ

Σκιαμαχία, η σπουδαιότερη άσκηση προετοιμασίας και βελτίωσης κινήσεων του μαχητή μέσω της επανάληψης.

Η μάχη που δίνει ο ασκούμενος με τον εαυτό του.

Βελτιώνει την φυσική κατάσταση και ορίζει μέσα απο το ειδωλό του την τακτική που του ταιριάζει.

• Αναπνοή