Είχα γράψει στο παρελθόν, πριν την πανδημία, πως ό,τι θα
ακολουθήσει θα είναι δύσκολο, εάν δεν αναλογιστεί ο καθένας ξεχωριστά την
πραγματικότητα που έπεται.
Μια κοινωνία είναι ένα συλλογικό «προϊόν» όπου συγκρούονται
απόψεις και ιδέες και επιλέγονται οι επικρατέστερες με κανόνα την πλειοψηφία
σαν δημοκρατικό μέσο ευρείας συλλογικότητας για το κοινό καλό.
Αντίθετα δε χρησιμοποιούμε τον λαϊκισμό για να δημιουργούμε
εντυπώσεις και οπαδούς σε κρίσιμες συγκυρίες και σοβαρά θέματα που απασχολούν
έναν τόπο. Εστιάζουμε στο θέμα και προτείνουμε έμπρακτες λύσεις. Η μνησικακία
και το στήσιμο στον τοίχο ανύπαρκτων υπαίτιων προκειμένου να γλυκάνουμε το
πικρόξινο αίσθημα μιας τοπικής κοινωνίας που υποφέρει από το οικονομικό πλήγμα
που άφησε στο πέρασμά της μια πανδημία ή τα ακραία οικονομικά φαινόμενα δεν
οδηγούν πουθενά.
Το συναντάμε τόσο επίκαιρα στην καθημερινότητα όσο ποτέ
άλλοτε όπου σαφώς όλο και περισσότερα τα περιστατικά με αλλοπρόσαλλες
συμπεριφορές, εμμονικές διαταραχές και εφιαλτικές ανησυχίες. Η ψυχική αστάθεια
με την σωματική ατονία οδηγούν στην πλήρη αποσύνθεση υγιούς σκέψης και εύθυμων
συναναστροφών. Χάνεται κάθε ίχνος στιγμιαίας εγκεφαλικής αποτοξίνωσης και η
χαρά με την ευχαρίστηση να καταβάλλονται από έντονα σημάδια άγχους και μελαγχολίας.
Αυτό έχει ως αντίκτυπο την αδράνεια και την αποχή σε κοινωνικά
δρώμενα όπως τον αθλητισμό την τέχνη και τον πολιτισμό.
Στη νέα μόδα της κοινωνικής δικτύωσης, της οποίας είμαστε
όλοι κοινωνοί, έχουν πλέον ενσωματωθεί χαρακτηριστικές ακραίες συμπεριφορές,
ένας θρασύς τρόπος επικοινωνίας με αποτέλεσμα τις συνεχείς εντάσεις και μια απροσδιόριστη κατάληξη. Συμπεριφορές που
έχουν ενταθεί λόγω του εγκλεισμού και η αδυναμία να τιθασεύσει ο καθένας μας
την οποιαδήποτε ανωμαλία που προήλθε από αυτή.
Ας αναλογιστούμε κοιτώντας τον καθρέφτη, λοιπόν, τη ζωή μας,
τη δυνατότητα αυτοβελτίωσης και το σεβασμό μας στον χώρο που πλέον ονομάζεται:
μέσο κοινωνικής δικτύωσης.
Διανύουμε την δυσκολότερη εποχή, (αν όχι την χειρότερη, γιατί στο χειρότερο συγκαταλέγονται τα δεινά και η φρίκη του πολέμου) που είχαν προβλέψει προγενέστεροι.
Η εξαθλίωση των βασικών αναγκών (θέρμανση, φως, νερό, τροφή,) με την επιτακτική επιβολή αβάσταχτων φόρων οδηγούν κατ' εξακολούθηση σε πλήρη απαξίωση των ανθρωπίνων αρχών.
Επίκαιρα; σαφώς απειλείται η υπαρξιακή υπόσταση!
Αλλά βλέπετε το πόσο νοιάζονται για την υγεία σας με το θέατρο του παραλόγου της μεταπανδημικής σχιζοφρένειας αλλά τώρα που ενα μεγάλο ποσοστό απειλείται από πνευμονία λόγω παρατεταμένου ψύχους επειδή η θέρμανση εκτοξεύθηκε στον Κρόνο, εκεί θα τρίβουν τα χέρια τους...ξυπνήστε επιτέλους
το πόσο φθηνή είναι η ζωή ενός ανθρώπου και το πως η αξία δεν περιορίζεται στον ανθρώπινο λόγο και στις σχέσεις του με τους ανθρώπους αλλά μονάχα στην προσπάθεια κατάκτησης υλικών αγαθών με την λωποδυσία και την αισχροκέρδεια είναι το μεγάλο κρίμα.
Να είμαστε "όλοι" το ίδιο, να κοιταζόμαστε στα μάτια να λέμε καλημέρα αλλά να ζούμε σε διαφορετικούς γαλαξιακούς κόσμους..
Καλημέρα λέγεται με το κεφάλι ψηλά και με χαμόγελο στα μάτια..
με ειλικρίνεια και όχι υποκρισία
θέλω να δώ αυτούς τους λωποδύτες που τάραξαν τα νερά της ζωής μας επί δύο χρόνια ανεξάντλητης τρομοκρατίας με την συνεχόμενη απειλή, τον ακρωτηριασμό των κοινωνιών, των διακρίσεων, κατά πόσο επωφελήθηκαν που έσωσαν τόσες ζωές τώρα που η μάστιγα της ακρίβειας απειλεί ολοένα και περισσότερους.. εύγε στον μέγιστο Σωτήρα της Οικουμένης που απέδειξε περίτρανα την μηδαμινή αξία όλων αυτών που έμαθαν να τρέφονται σαν τα κοράκια από την σάρκα των φτωχών...
Κωνσταντίνος Χουρίδης© 2022 Copyright all right reserved
Author/Poet/Instructor (Pro Box Kick Boxing) /Programmierer/Kryptograph © 2022 Με την επιφύλαξη παντός νομίμου δικαιώματος μου. Όλα τα εμπορικά σήματα και τα πνευματικά δικαιώματα στις παραπάνω μικρογραφίες αποτελούν ιδιοκτησία των αντίστοιχων κατόχων τους. Απαγορεύεται η αναπαραγωγή ή δημοσίευση σε οποιαδήποτε μορφή καθώς και κάθε χρήση των κειμένων σε οποιαδήποτε άλλο μέσο για εμπορικούς σκοπούς χωρίς γραπτή άδεια του εκδότη και κατόχου των πνευματικών δικαιωμάτων.
_In.png)
.jpg)
.jpg)