ποίηση

 ΓΙΑΤΙ Η ΤΕΧΝΗ ΕΝΣΑΡΚΩΝΕΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ στην Φιλοσοφίας της τέχνης με απλά λόγια η τέχνη εκδηλώνει την αλήθεια του πνεύματος

από την εποχή του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη, επισημαίνεται ότι κάθε μορφής τέχνη είναι και μια αναπαράσταση καταστάσεων που αντικατροπτίζει το παρελθόν ή το παρόν του φυσικού κόσμου και της ανθρώπινης ζωής. Ένα άγαλμα, ένας ζωγραφικός πίνακας, ένα ποίημα, μια μουσική σύνθεση ή χορογραφία αποδίδουν μορφές, χρώματα, ήχους αναπαράγουν συναισθήματα και κατευνάζουν το ύψιστο συναίσθημα λαχτάρας για ενέργεια στην ζωή την ν ο σ τ α λ γ ί α.

Όσο πιο ρεαλιστική είναι η αναπαράσταση, τόσο πιο εκθαμβωτικό είναι το έργο τέχνης. Όταν ένα έργο απεικονίζει την λεπτομερή αρμονία της μορφής του αντικειμένου ή μιας πράξης άλλο τόσο πιο εντυπωσιακό και αξιοθαύμαστο γίνεται. Βέβαια, η ικανότητα του καλλιτέχνη να “μιμείται” την πραγματικότητα τον κάνει ήδη ξεχωριστό προκαλεί ανησυχία και αμηχανία στον περιβάλλοντα καλλιτεχνικό χώρο

Μὲ τιμή

Κωνσταντῖνος Ε Χουρίδης Prof.© 2023 Copyright all rights reserved

ΥΓ η τέχνη είναι ελεύθερη, αυτοσυνείδητη αισθητική δημιουργία και ως εκ τούτου είναι αληθινή, είναι πνευματικό δημιούργημα

Το Φρούριο της Λήθης

Λογοτεχνικό ιστολόγιο του Γιάννη Μπαχά, εμπνευσμένο και αφιερωμένο από τον βίο και το έργο του αυτοκράτορα Ιουλιανού του Φιλοσόφου.

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 ΙΟΥΝΙΟΥ 2020

Κωνσταντίνος Χουρίδης: ο Μαχητής - Ποιητής από την Κατερίνη

Δύο ποιήματα του Κωσταντίνου Χουρίδη

Επιθυμίες

 όταν οι επιθυμίες μας μεγαλώνουν μας ξεπερνούν,

 όταν επιθυμούμε να τις προφτάσουμε μας παραμελούν

 όταν τις εγκαταλείπουμε γινόμαστε δειλοί

 όταν τις κυνηγάμε γινόμαστε δυστυχισμένοι.....

 μάθαμε να ξεχνάμε το παρελθόν και να λησμονούμε τα χρόνια που ζήσαμε ,..

 μα τι λυπηρό !

 μάθαμε να θεωρούμε αυτονόητα και δεδομένα τα χρόνια που ζούμε ,,,,εγωιστικό; 

 μάθαμε να δίνουμε υποσχέσεις στα χρόνια που θα έρθουν, ........απαράδεκτο !!!

 ..νοσταλγία,θυσίες,υποσχέσεις,λησμονιά όλα σε μια ταινία μικρού μήκους σπαρμένη από λόγια φανταχτερά, λόγια χρυσαφένια, λόγια με λόγια που σβήνουν σαν τις κουκίδες άμμου που διαλύονται στο φύσημα ενός απαλού αγέρα, όλα αυτά φαντάζουν σαν μια αιωνιότητα για την μια και αληθινή επιθυμία που κρατά μονάχα μια στιγμή !!

Ελπίδα

 Και αν η ελπίδα μου μονάχο μου με άφησε.

Στα πράσινα λιβάδια να χαθώ.

η μοίρα μου με ερμήνεψε ότι σε τούτη δα τη γη πάντα θα υπάρχεις

σαν φάρος, στην ψυχή μου θα σε κρατώ,

λουλούδι της καρδιάς μου, αξέχαστο θα μείνεις,

όπως εκείνες οι κουβέντες που κάναμε με το φεγγάρι,

και εγώ θα σε ποτίζω αγάπη και ποίημα από καρδιάς,

τόσο τρυφερό, σαν Άνοιξη

που θα ρθει και τα φτερά της ελπίδας θα μας ανοίξει...
   

       Ο Κωνσταντίνος Χουρίδης μου έκανε την τιμή να απαγγείλει τα παραπάνω δύο ποιήματα του στην διαδικτυακή ραδιοφωνική Εκπομπή "Σκοτεινή Ολυμπία" που επιμελούμαι στον Ερευνητικό Οργανισμό Ελλήνων  (κάθε Πέμπτη 20:00-21:30). Τα εξαιρετικά αυτά ποιήματα που αναδεικνύουν την ευαίσθητη φύση ενός αθλητή και Δασκάλου των Πολεμικών Τεχνών τα δημοσίευσε αρχικώς στο δικό του ιστολόγιο που έχει το όνομά του. Τα ποιήματα δημοσιεύονται με την άδεια του.    

                        
      Η ενασχόλησή του με την Λογοτεχνία αποδεικνύει πως τα μαχητικά αθλήματα και ο Αθλητισμός στο σύνολο του όχι μόνο δεν στερούνται πνευματικότητας, όπως κατηγορείται, αλλά αντιθέτως το αγωνιζόμενο σώμα είναι "ενσαρκωμένη ποίηση". Οι φωτογραφίες είναι από το ιστολόγιο του. 

      Τον ευχαριστώ για την τιμή που έκανε σε μένα και τους ακροατές μου και σας καλώ να παρακολουθήσετε την "Ποίηση του μάχεσθαι αθλητικώς" στη διοργάνωση του "Τημενίδαι" στην Κατερίνη στις 12 Ιουλίου 2020. Πανδημίας επιτρεπούσης βεβαίως.   

Αλκιβιάδης και Σωκράτης στη Μάχη της Ποτίδαιας

 

Αλκιβιάδης Γέννηση περίπου 450 π.Χ Αθήνα, Ελλάδα Θάνατος 404 π.Χ. Φρυγία Υπηρεσία/κλάδο ς Αθήνα (415–412 π.Χ. Σπάρτη) (412–411 π.Χ. Περσία) Βαθμός Στρατηγός Μάχες/πόλεμοι Ναυμαχία της Αβύδου (410 π.Χ) Ναυμαχία της Κυζίκου (410 π.Χ) Πολιορκία του Βυζαντίου (408 π.Χ) O Αλκιβιάδης Κλεινίου Σκαμβωνίδης , ήταν ένας εξέχων Αθηναίος πολιτικός, ρήτορας και στρατηγός. Ήταν το τελευταίο γνωστό μέλος της αριστοκρατικής οικογένειας των Αλκμεωνίδων. Έπαιξε σημαντικό ρόλο στο δεύτερο μισό του Πελοποννησιακού πολέμου ως στρατηγικός σύμβουλος, στρατιωτικός και πολιτικός.

Ο Αλκιβιάδης συμμετείχε στη μάχη της Ποτίδαιας το 432 π.Χ, όπου θεωρείται ότι ο Σωκράτης του έσωσε τη ζωήκαι ξανά στη μάχη του Δηλίου το 424 π.Χ

Ο Αλκιβιάδης γεννήθηκε στην Αθήνα, και ήταν γιος του Κλεινία και της Δεινομάχης. Η μητέρα του ήταν κόρη του Μεγακλή Ο Αλκιβιάδης άνηκε, από την πλευρά της μητέρας του, στην πανίσχυρη οικογένεια των Αλκμαιονίδων - ο ξακουστός Περικλής και ο αδερφός του Αρίφρων ήταν ξαδέρφια της Δεινομάχης, καθώς ο πατέρας τους και η μητέρα τους ήταν ξαδέρφια.Ο παππούς του, ονόματι Αλκιβιάδης, ήταν φίλος του Κλεισθένη, του διάσημου συνταγματικού αναμορφωτικού στα τέλη του 6ου αιώνα π.Χ.Μετά τον θάνατο του Κλεινία στημάχη της Κορώνειας, ο Περικλής και ο Αρίφρων έγιναν οι κηδεμόνες του. Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, ο Αλκιβιάδης είχε αρκετούς διάσημους δασκάλους, συμπεριλαμβανομένου του Σωκράτη και ήταν καλά προπονημένος στην τέχνη της ρητορικής

ερμαϊκή στήλη

Οι Ερμές (Ερμαί) ήταν λίθινες, τετράπλευρες ορθογώνιες στήλες οι οποίες στην κορυφή έφεραν προτομή και καμιά φορά κορμό άνδρα. Τοποθετούνταν σε διάφορα σημεία της αρχαίας Ελλάδας ως οδοδείκτες ή αφιερώματα ή σύμβολα ορίων μιας ακίνητης περιουσίας. Υιοθετήθηκαν αργότερα και από τους Ρωμαίους, με αποτέλεσμα να εξαπλωθούν και στη δυτική Ευρώπη

Η ΣΙΚΕΛΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ (415-413 π.X.)

Το 415 π.X. ο Νικίας αντιτάχθηκε στην ιδέα της σικελικής εκστρατείας την οποία υποστήριζε ο Αλκιβιάδης. Τελικά όμως αναγκάστηκε να υποταχθεί στην απόφαση του δήμου για την πραγματοποίησή της, και μάλιστα να συμμετάσχει στην εκστρατεία ως στρατηγός μαζί με τον Αλκιβιάδη και τον Λάμαχο. Το φθινόπωρο του 414 π.X., μόνος πλέον ηγέτης του εκστρατευτικού σώματος μετά την ανάκληση του Αλκιβιάδη και τον θάνατο του Λαμάχου και βασανιζόμενος από πάθηση των νεφρών, ο Νικίας ζήτησε να ανακληθεί από τη Σικελία. Το αίτημά του δεν έγινε δεκτό, και αντ' αυτού η Αθήνα τού έστειλε ενισχύσεις για να συνεχίσει τον πόλεμο. Παρά τη γενναιότητά του ο Νικίας, με την αναποφασιστικότητα, την αναβλητικότητα και την αδράνειά του σε κρίσιμες στιγμές, συνέβαλε καίρια στην ήττα των Αθηναίων στη Σικελία, που είχε ως αποτέλεσμα και τη δική του αιχμαλωσία και δημόσια εκτέλεση. Το όνομα του Νικία απουσίαζε από τη στήλη με τα ονόματα των στρατηγών που είχαν πολεμήσει στη Σικελία. Αυτή ήταν η μεταθανάτια τιμωρία που του επέβαλαν οι Αθηναίοι για τις ευθύνες του στο οικτρό τέλος μιας επιχείρησης την οποία ο Νικίας έκανε ό,τι μπορούσε για να αποτρέψει.  Η

Μὲ τιμή

Κωνσταντῖνος Ε Χουρίδης

Prof. Κωνσταντίνος Ε.  Χουρίδης© 2023 Copyright all rights reserved

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΣ ΜΑΧΗΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ

Author/Poet/Instructor (Pro Box Kick Boxing) /Programmierer/Kryptograph © 2018-2023 Με την επιφύλαξη παντός νομίμου δικαιώματος μου. Όλα τα εμπορικά σήματα και τα πνευματικά δικαιώματα στις παραπάνω μικρογραφίες αποτελούν ιδιοκτησία των αντίστοιχων κατόχων τους. Απαγορεύεται η αναπαραγωγή ή δημοσίευση σε οποιαδήποτε μορφή καθώς και κάθε χρήση των κειμένων σε οποιαδήποτε άλλο μέσο για εμπορικούς σκοπούς χωρίς γραπτή άδεια του εκδότη και κατόχου των πνευματικών δικαιωμάτων.

Ο θεμέλος λίθος του Augustinerhof

 Κάποτε συζητούσα με έναν φίλο Γερμανό μηχανικός στο επάγγελμα στα ωραία χρόνια για την πλούσια αρχιτεκτονική του τόπου. Περπατούσαμε συχνά στην παλιά πόλη στα μεσαιωνικά γεφύρια της πόλης που ήταν χτισμένα στο 1480. Εκεί αντίκριζα κάθε φορά μια εικόνα που δεν ταίριαζε στην αισθητική αλλά και στην καθημερινότητα. Ένα εγκατελελλειμένο τεράστιο συγκρότημα από προπολεμικές εγκαταστάσεις εργοστασίων αποθηκών.Μου εξηγούσε ότι το κτίριο λειτουργούσε μέχρι το 1973 ως αποθηκευτικός χώρος των τοπογραφικών του εκδοτικού οίκου Willmy. Για τον οποίο βεβαίως εργάστηκα εντελώς συμπτωματικά στην εισαγωγή δεδομένων μεταξύ 1990-1992.

Έκτοτε για περισσότερα απο 15 χρόνια βρίσκονταν στην εγκατάλειψη.

- Μου απαντά: Κώστας για να αλλάξει η δομή ενός χώρου και να γίνει λειτουργικός, ασφαλής, όμορφος προσβάσιμος ελεγχόμενος προσιτός θα πρέπει να γίνει αναδιάρθρωση.

-Δηλαδή;

- Κατεδάφιση , ανακύκλωση, και ανοικοδόμηση με νέα σχέδια μελετημένα ανθρώπινα φιλικά προς το περιβάλλον.

Απο σοβαρούς ανθρωπους και σοβαρούς επιστήμονες.

Αργότερα έμαθα ότι είχε πάρει μέρος σε διαγωνισμό και είχε αναλάβει την αναδιάρθρωση της περιοχής η οποία θεμελιώθηκε το 2018.

Νουθεσία: Για να αλλάξει ένας τόπος

Κατά τον Μεσαίωνα, στη θέση του σημερινού Augustinerhof βρισκόταν ένα αυγουστιανό μοναστήρι. Το μοναστήρι διαλύθηκε και τα κτίρια κατεδαφίστηκαν στα τέλη του 19ου αιώνα. Μέχρι το 1973, μέρος του χώρου στέγαζε τα τυπογραφικά έργα του εκδοτικού οίκου Willmy.

Μετά από αυτό, η περιοχή παρέμεινε αχρησιμοποίητη για μεγάλο χρονικό διάστημα. Το 1989, ο Πέρσης έμπορος Mohammad Abousaidy απέκτησε το ακίνητο. Ο Abousaidy και ο σύμβουλος κτιρίου εκείνη την εποχή, Walter Anderle, σχεδίασαν ένα εντυπωσιακό κτίριο στην τοποθεσία και παρουσίασαν το σχέδιο του αρχιτέκτονα Helmut Jahn το 1991. Ένα δημοψήφισμα το 1996 σφράγισε το τέλος του σχεδίου Jahn. Ο επενδυτής χρεοκόπησε και το ακίνητο κατασχέθηκε.

Το 2007 ο όμιλος alpha αγόρασε την περιοχή. Σε έναν πολεοδομικό διαγωνισμό το 2008, επικράτησε το σχέδιο του Βερολίνου αρχιτέκτονα Volker Staab. Ο Volker Staab είχε ήδη υλοποιήσει το Μουσείο Neues και το Sebalder Höfe στη Νυρεμβέργη. η τοποθέτηση του θεμελίου λίθου για τη νέα ανάπτυξη της περιοχής Augustinerhof στη Νυρεμβέργη θα πραγματοποιηθεί στις 23 Μαρτίου 2018 στις 3 μ.μ.

Μὲ τιμή

Κωνσταντῖνος Ε Χουρίδης

Prof. Κωνσταντίνος Ε.  Χουρίδης© 2023 Copyright all rights reserved

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΣ ΜΑΧΗΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ

Author/Poet/Instructor (Pro Box Kick Boxing) /Programmierer/Kryptograph © 2018-2023 Με την επιφύλαξη παντός νομίμου δικαιώματος μου. Όλα τα εμπορικά σήματα και τα πνευματικά δικαιώματα στις παραπάνω μικρογραφίες αποτελούν ιδιοκτησία των αντίστοιχων κατόχων τους. Απαγορεύεται η αναπαραγωγή ή δημοσίευση σε οποιαδήποτε μορφή καθώς και κάθε χρήση των κειμένων σε οποιαδήποτε άλλο μέσο για εμπορικούς σκοπούς χωρίς γραπτή άδεια του εκδότη και κατόχου των πνευματικών δικαιωμάτων.