Prof. Kωνσταντίνος Χουρίδης : Τίμων ὁ Ἀθηναῖος, 5ος αιώνας π.Χ.

21ος αι μ.Χ.

Στα όρια της Πενίας και της εξαθλίωσης

Αν επρόκειτο για συστηματική διεξαγωγή "μέμετίων" που ξεβράστηκαν στα παράλια μετα απο εξοργισμένη θαλασσοταραχή του Ποσειδώνα και συντονισμένη κερδοσκοπία των κάφρων που διοικούν των Πλανήτη Γή με την εξελιγμένη μορφή της μαfίαs τις "ΜΚΟ" και δομές θα είχαν γίνει και παροχές και προσωπικό ασφαλείας και επίδομα μηνιαίως 400εβρώ.

Αλλά για τους Hellineς δεν ισχύουν αυτά. Ο Hellinas θα εξοστρακίζεται. Ανέκαθεν ίσχυε και θα ισχύει. Τον Helenaα θα τον κυνηγάει μια ζωή η προκαθορισμένη μοίρα του. Η αλαζονεία της άδειας υπόσχεσης για μια ανώτερη ζωή ένα όνειρο της ωραίας κοιμωμένης ζωής όπου ανέμελα να ξυπνάει πέφτοντας απο το μαξιλάρι και να κρέμεται ανάποδα και να του πέφτουν τα φραγκοδίφραγκα μη προλαβάινοντας να τις τοποθετήσει στις άδειες τσέπες.

Να του προσφέρονται απλόχερα δάνεια με κολάριστά πενητοέυρα από τις εξελιγμένες στοϊκές μασωνικές εταιρίες -παγίδα- και έπειτα να τον εξαπολύουν στους δρόμους ξεπαρταλιασμενο ατημέλητο και αγανακτισμένο διότι η ανεπάρκεια εργασίας θα τον αφήνει άστεγο απεριθαλπτο και πολλές φορές στα όρια του πενία.

Να τυρρανιεται χωρίς τυρρανο να ψωμολυσσαει χώρις πρόνοια και να ισοπεδωνεται χωρίς Πόλεμο γιατί πλέον εδώ και δεκαετίες δεν υπάρχει Κράτος και με τους πανέξυπνους πολιτικούς της πνίγεται στα ρουσφέτια στη διαφθορά με τους κωλομπαραδες τους Εwropeous και τους γλοιώδης Άμις .

Όταν υπήρχε πόλεμος οi elliνες μάχονταν για ιδανικά.Για την πατρίδα την γλώσσα την θρησκεία. Όταν τελείωνε ο πολεμος οι hellineς μάχονταν μεταξύ τους καταπατώντας τα ύψιστα ιδανικά βάζοντας μπροστά προσωπικές διαφορές και ιδεολογίες εξιμνύοντας τα συμφέροντα των καταδυναστών της (των σοβιέτ των Άμις και των Σαξόνων) και kαποιων "ανώτερων αρίας φυλής" οικογενειών που έκτοτε dare avere(νταλαβέρι) (δοῦναι-λαβεῖν) στο τιμόνι του προτεκτοράτου οδηγώντας πάμπολλες φορές την χώρα στην καταστροφή στην οικονομική εξαθλίωση έως και στους εμφυλιακούς διαχωρισμούς .

Και αυτό το ονόμασαν ανεξάρτητο κράτος.

Εύγε 2023 χρόνια πολλά . Ζήτω η ελευθερία.

5ος αι π.Χ.

Τίμων ή Μισάνθρωπος , γίνεται αφορμή για τον Πλούταρχο και Λουκιανό να θίξουν το καυτό πρόβλημα του πλούτου, της απληστίας της αχαριστίας της φτώχειας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Έπειτα θα το καυτηριάσει έντονα τον 17ο αι. ο Σαίξπηρ στη σατιρά του.

Ο Τίμων ο Αθηναίος εύπορος πολίτης που έζησε το β’ μισό 5ου αι. π.Χ. και έμεινε στην ιστορία για τον στριφνό του χαρακτήρα και την αλλόκοτη συμπεριφορά στους συνανθρώπους του.

Αρκετά εύπορος με πλούσια φιλοσοφική μόρφωση, αλλά εύπιστος και καλόκαρδος.Τα παράσιτα και οι κόλακες παριστάνοντας τους φίλους του κατάφεραν να του φάνε όλη την περιουσία.

Σύμφωνα με τον πανάρχαιο κώδικα ανθρώπινης συμπεριφοράς, η αχαριστία είναι παιδί της ευεργεσίας!

Χαρακτηριστική ειναι η φράση που είπε όταν μίλησε στην Πνύκα στο συγκεντρωμένο πλήθος όταν συνεδρίαζε το ανώτατο όργανο της Δημοκρατίας.

«Άνδρες Αθηναίοι, όπως ξέρετε στο χτήμα που έχω στους πρόποδες του Υμηττού, υπάρχει μια συκιά, που χρησίμεψε ως τώρα σε πολλούς για να κρεμαστούν. Επειδή σκοπεύω να χτίσω μια καλύβα εκεί και θα κόψω αυτή τη συκιά θα ήθελα να ειδοποιήσω όσους έχουν σκοπό να αυτοκτονήσουν, να το κάνουν σύντομα, πριν κόψω το δέντρο».