Δαβίδ του Μιχαήλ Άγγελου

 

Την άνοιξη του 1501, ο Μιχαήλ έφυγε από τη Ρώμη και επέστρεψε στη Φλωρεντία,

 

προσκεκλημένος από τη Ρεπουμπλικανική κυβέρνηση. Τα επόμενα τέσσερα χρόνια σηματοδοτούν μια περίοδο κατά την οποία η προσωπικότητα του αναπτύσσεται ραγδαία στον χώρο και κατακτά την τεχνική στη δουλειά του.

 Η γλυπτική γλώσσα ισορροπεί πιο αυστηρά με έναν κλασικό τρόπο, αυτή είναι η εποχή του ηρωικού μοντέλου που μπορεί να περιγραφεί ως αναμφισβήτητα τολμηρά νέο και σίγουρο.

Tην άνοιξη  16 Αυγούστου 1501 υπογράφει συμβόλαιο με την opera di santa maria del fiore, η οποία του αναθέτει να φτιάξει ένα μαρμάρινο David. O ΚΟΝΤΙΒΙ ΑΣΚΑΝΙΟ Condivi προσθέτει : «Οι τεχνίτες της Santa Maria del Fiore είχαν κρατήσει ένα νέο τετράγωνο από μάρμαρο που είχε φέρει ένας καλλιτέχνης από την Carrara 100 χρόνια νωρίτερα και το οποίο, όπως μπορείτε να δείτε, δεν ήταν ιδιαίτερα επιδέξιο. Κανείς δεν είχε καταφέρει να αποτιμήσει ένα τέτοιο είδος μαρμάρου  που είχε ήδη ξεκινήσει αλλά είχε εγκαταλειφθεί.. Ο Agostino Di Duccio είχε ξεκινήσει να εργάζεται το 1464, ακολουθούμενος από τον Antonio Rossellino το 1476, αλλά και οι δύο είχαν αποτύχει. Κακώς διακοσμημένο και λαξευμένο καθώς ήταν “male abbozatum et sculptum, το μαρμάρινο τετράγωνο έμεινε στην αυλή κοντά στον τρούλο.

Μόνο ένας καλλιτέχνης με την ενέργεια του Mιχαήλ θα μπορούσε να αντιμετωπίσει μια τέτοια πρόκληση, έναν αγώνα ενάντια στην άψυχη ζωή ενάντια στα ίχνη αλλεπάλληλων αποτυχημένων προσπαθειών ενάντια στην αμορφία.

Τον Σεπτέμβριο ρίχνει μια πιο προσεκτική ματιά στο μάρμαρο. Ένα μήνα αργότερα έχτισε έναν ξύλινο στρατώνα, που του επέτρεψε να εργάζεται προστατευμένος από τις καιρικές συνθήκες. 

 Στις αρχές του έτους 1504 ολοκληρώνει το έργο και λαμβάνει 400 νομίσματα για αυτό.Από τον Ιανουάριο μια μεγάλη επιτροπή αποτελούμενη από τους πιο διάσημους ζωγράφους και γλύπτες συγκεντρώθηκε για να καθορίσει το μέρος όπου έπρεπε να στηθεί ο Δαβίδ. 

Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι προτείνει να το παρουσιάσει κάτω από τον σκεπαστό εξώστη της Orcagna piazza della Signiora σε μια μαύρη θέση για να το αναδείξει.  

Ωστόσο, αυτή η ατυχής πρόταση, στην οποία ο David είχε μάλλον επιζήμια επίδραση, απορρίπτεται.Τέλος, προτείνεται  μια θέση στο Palazzo Vecchio, όπου αντικαθιστά ένα γλυπτό του Donatello «Ιουδήθ και Ολοφέρνης », το οποίο με τη σειρά του στεγάζεται τώρα στον εν λόγω εξώστη.

Η Δημοκρατία της Φλωρεντίας ήθελε να χρησιμοποιήσει αυτό το βιβλικό θέμα για έναν υποδειγματικό ηθικό σκοπό, δηλ. επισημαίνοντας μια συγκεκριμένη και ξεκάθαρη κατάσταση μέσω αυτού του σχήματος και της στάσης του σε εκείνους της Φλωρεντίας που διχάζονται μεταξύ της στρατιωτικής ισχύος των «sforza» στο Μιλάνο και αυτής της πνευματικής και χρονικής φύσης της παπικής κυριαρχίας στη Ρώμη.

 

Ωστόσο, ως έμβλημα των όσων έχουν επιτευχθεί, αυτή η φιγούρα περιέχει και πολλές άλλες ενδείξεις. 

Η γλυπτική μορφή προσπαθεί να τονίσει τη διαλογιστική σταθερότητα που εκφράζει το βάρος του σώματος που πέφτει από το δεξί πόδι ενώ το αριστερό πόδι είναι ελαφρώς ανυψωμένο. 

Εδώ θα μπορούσε κανείς να αναγνωρίσει τη στάση ενός χαμένου Ηρακλή του Μιχαήλ, που γνωρίζουμε μόνο χάρη σε ένα σχέδιο του Ρούμπενς. 

 Ο πολίτης του πολέμου κοιτάζει μακριά, η περιοχή των ματιών με τα ζαρωμένα φρύδια είναι καλά επεξεργασμένη, τα μάτια, σημάδια αυξημένης εγρήγορσης, είναι καθαρά. Τα μπράτσα, ωστόσο, κρέμονται, ο ιμάντας της σφεντόνας περνά διαγώνια στην πλάτη του νεαρού μαχητή. Μόνο το πρόσωπο, μέσα από το ζαρωμένο μέτωπο, εκφράζει αυτή την οδυνηρή συγκέντρωση που προηγείται της βίαιης δράσης.

 Δεν πρόκειται πια για έναν θριαμβευτή έφηβο της παλαιάς ή της Καινής Διαθήκης, αλλά για το σύμβολο μιας τεράστιας αστικής δύναμης που μπορεί να μεταμορφωθεί σε ασυγκράτητη, καταστροφική οργή. Το σχήμα είναι τέλειο και λείο μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια, πρησμένες φλέβες, τεντωμένοι μύες, κεφάλι γεμάτο βοστρύχους.

Ο Μιχαήλ προσπάθησε να δείξει την πολυπλοκότητα του ανθρώπου με πολλές ανατομικές λεπτομέρειες. Το έργο είναι ακίνητο αλλά σχεδόν άυλο, σαν να είχε παγώσει σε λίγο η κίνηση στην προσδοκώμενη σκηνή  βίας. 

Ο Μιχαήλ πέτυχε ένα σπάνιο επίπεδο τελειότητας με τον David του, ακόμη και σε σύγκριση με τους μεγάλους καλλιτέχνες του προηγούμενου αιώνα.

Σημειώσεις

Bildmauer Mauer Architekt

Μετάφραση από το πρωτότυπο 

επιμέλεια διόρθωση κειμένου Κωνσταντίνος Χουρίδης

Μιχαήλ Άγγελος Ιταλός ζωγράφος γλύπτης αρχιτέκτων 1475-1564

ΚΟΝΤΙΒΙ ΑΣΚΑΝΙΟ 1525-1574 Ιταλος ζωγράφος συνεργάτης και βιογράφος του Μιχαήλ Άγγελο

Λεονάρντο Ντα Βίνσι 1452-1519 ιταλος πολυμαθής της ύστερης Αναγέννησης.

Πέτερ Παουλ Ρούμπενς (1577-1640) ολλανδός ζωγράφος στυλ μπαρόκ

Ντονάτο ντι Νικολό ντι Μπέττο Μπάρντι

“Donatello” 1386-1466  Ιταλός Γλύπτης της πρώιμης Αναγέννησης από την Φλωρεντία

Λατινικά # male scriptum et sculptile # κακογραμμένο και σκαλισμένο

 Palazzo Vecchio, Το Παλαιό Παλάτι είναι το δημαρχείο της Φλωρτεντίας στην Ιταλία