[..] σε μια συζήτηση που είχα με έναν πολύ καλό φίλο και μαθητή μου περί των ανθρωπίνων σχέσεων αλλά και ειδικότερα την ηθική.....
(τι επιτρέπεται; τι απαγορεύεται; τι οφείλουμε στους συνανθρώπους μας;
αυτό που λέμε καλούς τρόπους συμπεριφοράς) σκοντάψαμε σ' ένα θαυμαστό σημείο.
Την εκτίμηση. Τον σεβασμό.
Πόσο εφικτό είναι να πετύχουμε το μέγιστο βαθμό απόδοσης εκτίμησης σ έναν άνθρωπο;
Ξεκινήσαμε από το «γνῶθι σαὐτόν» και συνεχίσαμε πως αν δεν υπάρξει αυτοεκτίμηση δεν θα ακολουθήσει το μοναπάτι της αυτογνωσίας ο κατάλληλος σεβασμός προς το πρόσωπό μας αλλά και στους γύρω μας. "Αν δεν αποδεχτώ τον εαυτό μου όπως είναι, δεν αποδέχομαι κανέναν."
Πόσο μάλλον ανήθικο και στρεβλό είναι μια απρεπή συμπεριφορά απέναντι σ΄ έναν εκπαιδευτή πολεμικών τεχνών, και διευκρινίζω προπάντων το λεξιλόγιο. Οι λ έ ξ ε ι ς χαρακτηρίζουν το επίπεδο ενός ανθρώπου και την ηθική του υπόσταση στην κοινωνία.
Μου έκανε εντύπωση το εξής. Πόσο εύκολα μπορούμε να δείξουμε με το δάχτυλο και να κατακρίνουμε κάποιον για κάτι που μας ενοχλεί λόγω κομπλεξικότητας ή ανικανότητας ενώ το σωστό θα ήταν να δείξουμε (και συνιστώ κάθε πρωί) στον καθρέπτη του μπάνιου μας τον εαυτό μας.
- Τα κάνει εν τέλει όλα σωστά;
Δείξτε εσείς στο είδωλό σας την απέχθεια σας και αναρρωτηθείτε:
- ήσασταν ικανοί σήμερα να πράξετε κάτι καλό; να δείξετε αγάπη; καλοσύνη;να φροντίσετε για την υπόστασή σας;
Τίποτε δεν κερδίζεται χωρίς πόνο χωρίς τίμημα και τίποτα δεν χαρίζεται !
η αγάπη και το καλό δεν διδάσκονται με αγκαλιές και φιλιά και κακεντρέχειες πίσω από ένα φλιτζάνι καφέ, αλλά με παραδείγματα ζωής, με πράξεις, με θυσίες.
Με προσφορά. Ατέρμονη προσφορά. Και οι αμοιβές πολλές φορές unfair !
Μένουμε σταθεροί. Παραδοσιακοί. Τιμούμε το παρελθόν. Την ιστορία. Την οικογένεια. Για να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι με τον εαυτό μας χρειάζεται αγώνας. Συνεχόμενη εκπαίδευση. Οφείλουμε να πειθαρχήσουμε. Μόνο οι πειθήνιοι άνθρωποι καταφέρνουν να φτάσουν στον αυτοσκοπό μέσα από τον σεβασμό και την ταπεινότητα που τους διαπρέπει.
Σε αυτό συμβάλλει η μάθηση και η θέληση. Χωρίς αυτά τα δύο στοιχεία δεν μπορεί να καλλιεργηθεί ο ανθρώπινος νους.
Με καθημερινή τριβή αποκτούμε καλοκαγαθία και συναισθηματική νοημοσύνη.
Ξεκινάμε από τα απλά λοιπόν....
Ναι πιστεύω οτι εμείς οι έλληνες έχουμε κάτι διαφορετικό. .επίσης θέλω να τονίσω ότι ο ηρωισμός και η λεβεντιά δεν ειναι αποκλειστικό ελληνικό χάρισμα αλλα και καλλιέργειας. απαιτεί συνεχή εκπαίδευση και επιμονή. ..ελληνες ζουν στην χώρα δίχως όραμα και εκπαίδευση και σκορπούν άδειες ιδέες ρεμβάζοντας χωρίς παραγωγή, ενω παράλληλα μια αδικαιολόγητη διεφθαρμένη νεολαία άνευ σεβασμού και ωριμότης χτυπάει κάρτα στα ιντερνετ; ανεκπαίδευτοι και αποχαυνωμένοι ήρωες. αυτο συμβαίνει. ή φανατισμένοι θα τριγυρνούν στα στάδια νομάδες, ή αποβλακωμένοι απο την ελαφρά κλίση της κεφαλής προς τα εμπρός κουνώντας τον δείκτη σε μια γυάλινη επιφάνεια πάνω κάτω δεξιά αριστερά.
οι αυριανοί ήρωες ... θέλουμε περισσότερα παλικάρια με σθένος και τόλμη. μην αφήνετε να σας τυλίξει η σκόνη και ο καπνός. Για να πονέσει κάποιος την χώρα του και να την υπερασπιστεί, να την αγαπήσει, πρέπει να προσφέρει, να δράσει, να σκληραγωγηθεί, να ασκηθεί, να δημιουργήσει, να πετύχει και όχι να αποδράσει στους αγωγούς των καναλιών....ξεκινήστε τώρα μαχητικά αθλήματα. αποκτείστε σεβασμό και πειθαρχία...μόνο έτσι θα προχωρήσετε μπροστά !
Κωνσταντίνος Χουρίδης© 2021 Copyright all rights reserved
Author/Poet/Instructor (Pro Box Kick Boxing) /Programmierer/Kryptograph © 2021 Με την επιφύλαξη παντός νομίμου δικαιώματος μου. Όλα τα εμπορικά σήματα και τα πνευματικά δικαιώματα στις παραπάνω μικρογραφίες αποτελούν ιδιοκτησία των αντίστοιχων κατόχων τους. Απαγορεύεται η αναπαραγωγή ή δημοσίευση σε οποιαδήποτε μορφή καθώς και κάθε χρήση των κειμένων σε οποιαδήποτε άλλο μέσο για εμπορικούς σκοπούς χωρίς γραπτή άδεια του εκδότη και κατόχου των πνευματικών δικαιωμάτων.
.png)
.jpg)
