Οὐδεὶς ἀλάνθαστος (μέχρι ἀποδείξεως τοῦ ἐναντίου). Οἱ ἄνθρωποι ἡμῶν ἐξ αἰτίας τῆς φυσεῶς τοὺς ὑποκύπτουν σὲ σφάλματα καὶ πολλὲς φορὲς συμβαίνει νὰ τὰ ἐπαναλαμβάνουν.
Εικόνα "Χωρίς τίτλο" 19ος αιώνας. Τζόζεφ Σ. Μάρεϊ Αμερικανός.
Αὐτὸ δὲ συμφωνεὶ ἀπαραίτητα μέ τἡν ρήση τοῦ Μένανδρου "τὸ δὶς ἐξἁμαρτεῖν οὐκ ἀνδρὸς σοφοῦ" (ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἐπαναλαμβάνει τὰ ἴδια λάθη δὲ χαρακτηρίζεται ἔξυπνος)... που θέλει να μυθοποιεί μια πράξη ως ένδειξη ανοησίας ή σοφίας.!
Άλλωστε δὲν ὑπάρχει ἀλλὰ οὔτε καὶ διατίθεται ἐγχειρίδιο μὲ κανόνες καὶ ὁδηγίες "σωστῆς" καὶ ὀρθολογικῆς χρήσης τῶν πραξεών μας!
Ὁ ἄνθρωπος θὰ κριθεῖ καὶ θά ἀπολογηθεῖ στὸν μέλλοντα βίον του γιὰ τὰ λάθη καὶ τὴν σπουδαιότητα τῶν πραξεών του μὲ τὴν συμπεριφορά του καὶ μὲ τὰ ἐπίπεδα αὐτοκριτικῆς ὅσο τὸ ἐπιτρέπουν οἱ μηχανισμοὶ κάθαρσης ποὺ θέτει σὲ προτεραιότητα.
Ἡ εἰλικρινής προσπάθεια ὅμως νὰ διδάσκουμε, νὰ πειθαρχοῦμε, νὰ μαθαίνουμε ἠθικὴ, ἔτσι ὥστε νὰ ἀντιλαμβανόμαστε ἐγκαίρως τὶς πράξεις μας καὶ νὰ κατανοοῦμε τυχὸν ἐλαττώματα καὶ ἀδυναμίες τοῦ ἑαυτοῦ μας ἴσως νὰ μᾶς προϊδεάζει στὴν πρώιμη ἀντίληψη καὶ πρόληψη τῶν λαθῶν μας .
Πὼς ἑρμηνεύεται ὅμως τὸ λάθος; Ποιός ἄνθρωπος ἡμῶν νοήμων παραδέχεται τὶς πράξεις του ὡς λάθη του; καὶ τί σημαίνει ὅτι αὐτὸς ἔκανε λάθος; ἢ αὐτὸ εἶναι λάθος... ἴσως καὶ τὸ σημαντικότερο γιὰ αὐτὸν ἢ ἐκεῖνον νὰ τὸ ἑρμηνεύει ἀκριβῶς το ἀντίθετο ἀπ΄ ὅτι πιστεύουν οἱ ἄλλοι ἐφόσον θεωρεὶ ὅτι πράτει κατὰ τὴν συνειδησή του τὸ σωστό.....
Παράδειγμα ὅταν κάποιος δὲ γνωρίζει τὸν ἑαυτό του καὶ τὴν ψυχή του καὶ δὲν μπαίνει στὴ διαδικασία νὰ τὴ γνωρίσει γιατί πολὺ ἁπλὰ δὲν ἔχει μάθει νὰ κατανοεί, νὰ ἀγαπᾷ, νὰ σέβεται, νὰ συγχωρεί, καὶ νὰ ζητάει συγνώμη γιὰ τὴν αὐθάδεια, τὴν πονηριά, τὴν ἄγνοια, τὴν θρασύτητα, ὅπως ἐπίσης νὰ ὀφείλει νὰ γνωρίζει ὅτι δὲν πρέπει νὰ τὰ θεωρεὶ ὑποτιμητικὰ ἀλλὰ οὐσιώδη στοιχεῖα ἀναγνώρισης καὶ ἐκμάθησης τῆς ταυτοτητάς του τοῦ ἑαυτοῦ του γενικότερα (συνεπῶς καὶ τοῦ χαρακτῆρα), θὰ βρίσκεται σὲ μιὰ ἀτέρμονη διαδικασία ἀνίχνευσης ἐξόδου ἀπο τὸν λαβύρινθο τοῦ λογικοῦ διαγράμματος ποὺ θὰ τὸν ὁδηγεῖ καὶ πάλι στὴν ἀρχὴ τῶν λαθῶν του....
Τίποτε δὲν διδάσκεται ἐν τέλει μετὰ ἀπο κάποιο μάθημα, ὅπως καὶ τίποτε δὲ χαρίζεται σὲ αὐτὴ τὴ ζωὴ μετὰ ἀπο κάποιο πάθημα....
Ὁ ἄνθρωπος ἡμῶν ποὺ ἀναζητᾷ τὴν ἐσωτερικὴ γαλήνη καὶ ἐπιδιώκει τὴν ψυχικὴ ἀνάταση (ἰσορροπία) στὴν ἀπόλυτη ἁρμονία τῶν αἰσθησεὼν τοῦ εἰναι ὑπομονετικός, πρᾶος, χαρούμενος, μαθῶν, καλοπροαίρετος, εὐγενικός, ἐκπέμπει θετικὴ ἐνέργεια στοὺς γύρω του καὶ στὸ καθημερινὸ τοῦ περιβάλλον καὶ ἐπιλέγει στὴ διάρκεια τοῦ συλλογισμοῦ του τα ὑπὲρ καὶ τὰ κατὰ τοῦ "ὄχι" τῶν "πρέπει" των "μὴ" καὶ τῶν "θέλω" !
Ἡ κριτικὴ ποὺ ὀφείλουμε νὰ ἀσκοῦμε καθημερινὰ στὸν ἑαυτό μας ἡ ὁποία ἐπιβάλλεται (ἂν ἐπιθυμοῦμε νὰ γίνουμε σοφότεροι ἄνθρωποι) ὀφείλει νὰ εἶναι αὐστηρή, σκληρὴ καὶ ἀληθινή....
Ποτὲ δὲν φοράμε δύο πρόσωπα σὲ ἕνα κεφάλι...
Κωνσταντίνος Ε. Χουρίδης
Εκπαιδευτής μαχητικών τεχνών
© 2024 Copyright all rights reserved
Author/Poet/Instructor (Pro Box Kick Boxing) /Programmierer/Kryptograph © 2018-2024 Με την επιφύλαξη παντός νομίμου δικαιώματος μου.Όλα τα εμπορικά σήματα και τα πνευματικά δικαιώματα στις παραπάνω μικρογραφίες αποτελούν ιδιοκτησία των αντίστοιχων κατόχων τους. Απαγορεύεται η αναπαραγωγή ή δημοσίευση σε οποιαδήποτε μορφή καθώς και κάθε χρήση των κειμένων σε οποιαδήποτε άλλο μέσο για εμπορικούς σκοπούς χωρίς γραπτή άδεια του εκδότη και κατόχου των πνευματικών δικαιωμάτων.
.jpg)
.jpg)
