https://www.magdapapadimitriou.gr/keimena/reportaz/300-o-kavouras-kai-to-stratiotaki-tis-domnikis-karantziou-stin-katerini
Ρεπορτάζ
«Ο κάβουρας και το στρατιωτάκι», της Δομνίκης Καράντζιου, στην Κατερίνη
Το βροχερό και υγρό Σάββατο της 17ης Νοεμβρίου, επέλεξε το βιβλιοπωλείο Νέστωρ να φιλοξενήσει το δεύτερο και νέο παραμύθι της αγαπημένης ομότεχνης και φίλης Δομνίκης Καράντζιου, «Ο κάβουρας και το στρατιωτάκι», από τις εκδόσεις Λιβάνη. Γέμισε το βιβλιοπωλείο Νέστωρ από παιδικές φωνές που ήρθαν να ακούσουν το παραμύθι αλλά και με πολλούς γονείς, ομότεχνους που ήθελαν να στηρίξουν την Δομνίκη Καράντζιου και αναγνώστες.
Ένα αντιπολεμικό παραμύθι, πάντα επίκαιρο, έγραψε η συγγραφέας, το οποίο χαρίζει στον αδελφό της Κώστα από τον οποίο εμπνεύστηκε από τα εκατό στρατιωτάκια του. Μα, γιατί τα αγόρια παίζουν με πολεμικά παιχνίδια; Γιατί οι γονείς αγοράζουν πολεμικά παιχνίδια στα παιδιά τους; Τι θα κερδίσουν; Δεν ξέρουν πώς αγοράζοντας πολεμικά παιχνίδια δημιουργούν μια νέα γενιά που θα θέλει να πολεμά; Όχι δεν χρειαζόμαστε άλλους Ράμπο και μισθοφόρους. Οι λαοί μπορούν να τα βρουν μεταξύ τους.
Αυτός ήταν ο λόγος που γράφτηκε αυτό το τρυφερό αντιπολεμικό παραμύθι με όμορφη εικονογράφηση από τη τρυφερή και ευαίσθητη συγγραφέα. Για να ευαισθητοποιήσει τα μικρά παιδιά, να προβληματίσει τους γονείς και να βοηθήσει βάζοντας το μικρό της λιθαράκι στη παύση του πολέμου όπου γης φουντώνει. «Τα παιδιά τα ξέρουν όλα», καταλαβαίνουν πιο εύκολα, νιώθουν τον πόνο του προσφυγόπουλου και το αγκαλιάζουν εκτός αν οι γονείς του πουν το αντίθετο. Τα παιδιά είναι αγνά, δεν πρέπει να τα μολύνουμε με το μίσος. Κανένα προσφυγόπουλο δεν θέλει να αφήσει το σπίτι του, τη χώρα του. Οι γονείς πρέπει να σταματήσουν να σπέρνουν τη διχόνοια και να αφήσουν επιτέλους ελεύθερα τα παιδιά τους. Να αγαπούν και να μη μισούν. Να μη κάνουμε άπληστη τη νέα γενιά.
Μια παράξενη συγκυρία φέρνει έναν κάβουρα και ένα στρατιωτάκι στο νησί της Ειρήνης. Ο κάβουρας βοηθά το στρατιωτάκι να απαλλαγεί ί από το όπλο του και αυτό τότε αναλαμβάνει µια μεγάλη αποστολή, να σταματήσει τους πολέµους. Από τον Ειρηνικό Ωκεανό καταλήγει σαν από θαύµα σε ένα νοσοκομείο, στη χούφτα ενός τραυματία. Στο πρόσωπό του αναγνωρίζει το παιδάκι που έπαιζε µαζί του. Ο τραυματίας αφηγείται την ιστορία του, ενώ παράλληλα κι άλλες ιστορίες αναδύονται η µία µέσα από την άλλη.
(Οπισθόφυλλο βιβλίου)
(Οπισθόφυλλο βιβλίου)
Το παραμύθι δραματοποίησαν ο ηθοποιός Αλέξανδρος Δαλαμήτρας, μέλος της θεατρικής ομάδας του θεάτρου ΜΩ, η φίλη αναγνώστρια Σημέλα Ελευθεριάδου με τα παιδιά της Σοφία και Λευτέρη, που αν και μικρά παιδιά υποδύθηκαν πολύ όμορφα τους ρόλους του κάβουρα και του προσφυγόπουλου ενώ η μητέρα τους, υποδύθηκε τη μητέρα και τη γιαγιά του προσφυγόπουλου. Μαζί τους, στο ρόλο του μικρού στρατιώτη ήταν ο Κωνσταντίνος Χρυσοχοϊδης, ο οποίος ασχολείται με την επαγγελματική συμμαχία και είναι μέλος της σχολής πυγμαχίας ΑΣ ΧΟΥΡΟΝ, η οποία συμμετέχει σε διασυλλογικά πρωταθλήματα πανελλήνιας εμβέλειας με προπονητή τον Κωνσταντίνο Χουρίδη.
Η Δομνίκη Καράντζιου αφού διάβασε μέρος του παραμυθιού, με τα παιδικά μάτια να είναι καρφωμένα πάνω της με μεγάλη δίψα να ακούσουν αλλά και να απαντήσουν στα ερωτήματα της. Γιατί γίνεται πόλεμος; Τι φταίμε εμείς; Δεν ξέρουν ότι αγοράζοντας πολεμικά παιχνίδια διαιωνίζουν το μίσος; Τα παιδιά πήραν το μήνυμα του βιβλίου. Ένα άλο δώρο λοιπόν έκανε η συγγραφέας στα παιδιά που στο τέλος για χάρη της Ειρήνης χόρεψαν, τραγούδησαν, πήραν την αφιέρωση της στο βιβλίο τους και φωτογραφήθηκαν…. Αυτός άλλωστε δεν είναι και ο σκοπός του παραμυθιού;
«Παππού γιατί πρέπει να γίνεται πόλεμος;»
«Γιατί παιδί μου, πολλές χώρες στον κόσμο, έτσι και η δική μας έχει ένα υπόγειο θησαυρό. Ο πόλεμος γίνεται γι’ αυτά τα πλούτη, που είναι κρυμμένα βαθιά, πολύ βαθιά στη γη» «Ο άνθρωπος παιδί μου είναι άπληστος. Θέλει ν’ αρπάξει όλους τους θησαυρούς, ακόμη κι αυτούς που δεν του ανήκουν, κι ας σκορπάει πόνο και δυστυχία στην προσπάθεια αυτή»
Καλοτάξιδο!
Συγγραφέας - ποιήτρια
Κατερίνη
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.