να διαβάζω την ιστορία ξανά
καθώς μου αρέσουν
τα ταξίδια του νου.
Συνωστισμός
μα και ερημιά..
λαίμαργες λέξεις.
φωτιά
μπλεγμένα χέρια,
σπασμένες αναμνήσεις γυρεύουν να ενωθούν ξανά,
έντονοι στις φλέβες χτύποι
να ήταν μόνον αυτά;
κι εκείνο το βλέμμα να με ακολουθεί.
Κοίτα παιδί μου πιο ‘κει.
Άσε με να συγκεντρωθώ.
να λυτρωθώ.
Τι μέρα και η σημερινή!
Αλήθειες κρύβονται προσεκτικά,
ίσως γιατί σκληρή η αλήθεια στα μάτια σαν την κοιτάς…
Ω! τι Μάτια
Υπάρχω, Ζω, Κοιτάζω, Διαβάζω.
Ενστικτωδώς σε αναζητώ αφηγητή με το ίδιο βλέμμα.
Ίδιο βλέμμα;
Μη τυχόν είναι ψέμα;
Υπερνικώ τη μοίρα μου;
Αισθάνομαι..
Αιχμάλωτοι.
Πόση δύναμη; Πόση εξουσία;
Σε ένα ανθρώπου βλέμμα;
Βαρύ, αέρινο, σκοτεινό, φωτεινό, ίδιο; διαφορετικό;
Αγκαλιάζει, μαγνητίζει
καταπώς η μοίρα ορίζει.
Βλέμμα, Έρωτας, Πνοή,
τελείωση και σκοπός;
Μίξη μαρτυριών και μύθων
τροφή
Στο ανεξάντλητο
Στο απρόβλεπτο της Ζωής
Κρυμμένη η γοητεία!
Δέσποινα Μπλαστροπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.