μικρό όνειρο

παιδί που μεγάλωσε σε αλάνες και γειτονιές, από μικρός στην γύρα , στα μακρινά σοκάκια τρέχαμε με πάθος και ελπίδα.

Είχα την τύχη να γνωρίσω ανθρώπους με σεβασμό μεγάλους και μη, άκουγα και μάθαινα, με μετρημένα λόγια, κανένας νόμος και καμία επιστήμη δεν τα διδάσκει τόσο ατόφια όπως η ίδια η ζωή.

Εν τέλει σπούδασα και έμαθα, δούλεψα και στόχευσα, ίδρωσα και απέτυχα και διάφορα σαν είδα σκέφτηκα κοντοσταθείς, λες να ήταν πολλά τα λάθη του μικρού που η μνήμη δεν εκράτει; και εσύ βαδίζεις αμερόληπτα στο απέραντο λιβάδι δίχως σταματημό και πίκρα...

Και αν όλα αυτά που βλέπετε και ακούτε ποίηση δεν είναι, τότε μαζέψτε τα ντυθείτε και αρχίστε το παιχνίδι...

Στενέψανε τα όρια, σαν λάλησε ο αλέκτωρ, μαζέψατε ουρές και χαϊμαλιά και βάλατε λουκέτο . Σαν φύσηξε ψυχρά , αδειάσανε οι πλατείες , σκυφτά σκυφτά περπάταγαν μικρές και σκόρπιες συμμορίες, μα κείνοι οι άμοιροι που κοίταγαν στα μάτια ειλικρινά, αληθινά δεν πίστευαν σε τούτη την ανελέητη κακομοιριά...

είναι αλήθεια πως να γράφεις είναι εύκολο και να ποιείς στίχους και μελωδίες , μα πιστέψτε με ειλικρινά τούτες οι λίγες οι σειρές είναι από ψυχής βαθιά και αμέτρητες ταλαιπωρίες ...

Όταν ήμουν μικρός και έβλεπα την κατάντια, την στέρηση, την φτώχεια ,.. είχα ένα όνειρο. Ότι όλα θα γίνουν καλύτερα. Ήμασταν τρεχαντήρια. Πηγαίναμε χωρίς αντίρρηση όπου μας έστελναν. Κάποτε είχα πάρει μέρος σε μια πορεία ειρηνική πολύ μικρός με ένα σύνθημα που το θυμάμαι ακόμη: "μάμ κακά και νάνι".

Μας έλεγαν είστε η τυχερή γενιά. Θα απολαύσετε την δωρεάν παιδεία, τον αθλητισμό, την τεχνολογία....Τρέξτε, διαβάστε, παίξτε, ζήστε....

Η ζωή θα γίνει πιο εύκολη, σκεφτόμουν. Είσαι μικρός μου λέγανε.

Και να που δεν ήταν τόσο ρόδινα όσο επέτρεπε η παιδική μας αγνή φαντασία. Δουλέψτε , ναι είναι σαΐνι ο μικρός, στείλε τον εδώ, εκεί. Πιάναμε το μεροκάματο από μικρά. Δεν ντρεπόμασταν να χτυπάμε πόρτες. Η γκρίνια του δεν έχω και δεν μπορώ σημαίνει ότι δεν θέλει κάποιος να έχει .... μπορούν όλοι , αν θέλουν φυσικά!

Όλα θα αλλάξουν. Μάθε αυτό, σπούδασε εκείνο, άκουγα μεγαλύτερους. Είχα σεβασμό. Έτσι μου μάθανε. Απ΄ το σπίτι. Στην παρέα. Και ευρύτερα στο περιβάλλον. Να σέβομαι. Η επιλογή πάντα ατομική με όλες τις συνέπειες. Κατάλαβα πως η ζωή είναι μια ωραία σφαίρα όπως η Γη. Που όταν την βλέπει το φως του ήλιου ευδοκιμεί και όταν χάνεται στο σκοτάδι πέφτει σε λήθη. Δυστυχώς τίποτα δεν άλλαξε από τότε. Έχω την εντύπωση ότι όλοι αρέσκονται να ζούνε στην λήθη και με θλίβει αδιαμφισβήτητα, βέβαια το όνειρο το κυνηγάω ακόμη και να σας πω την αλήθεια...πιο έντονα όσο ποτέ!

Με σπουδές , με γνώσεις, με δουλειά, πολύ δουλειά, πολύ εμπειρία !

Ένα να γνωρίζετε: "Εξαθλιωμένος δεν είναι κανείς εκτός αν το επιτρέψει ο ίδιος στον εαυτό του."

Το χρήμα δεν σε κάνει διαφορετικό. Ίσως αλαζόνα και υπερόπτη. Ίσως κακομαθημένο άβουλο, αλλά η προσπάθεια να παλεύεις έντιμα για την επιβίωση και να κάνεις καθημερνά σε ανύποπτο χρόνο καλές πράξεις εν ζωή , αυτά θα σε χαρακτηρίσουν πλούσιο ,ευεργέτη ψυχής και αιώνιο μαχητή..

Prof. Κωνσταντίνος Χουρίδης© 2021  Copyright all rights reserved

Author/Instructor (Pro Box Kick Boxing) /Programmierer/Kryptograph © 2021 Με την επιφύλαξη παντός νομίμου δικαιώματος μου. Όλα τα εμπορικά σήματα και τα πνευματικά δικαιώματα στις παραπάνω μικρογραφίες αποτελούν ιδιοκτησία των αντίστοιχων κατόχων τους. Απαγορεύεται η αναπαραγωγή ή δημοσίευση σε οποιαδήποτε μορφή καθώς και κάθε χρήση των κειμένων σε οποιαδήποτε άλλο μέσο για εμπορικούς σκοπούς χωρίς γραπτή άδεια του εκδότη και κατόχου των πνευματικών δικαιωμάτων.