ποίηση

 ΓΙΑΤΙ Η ΤΕΧΝΗ ΕΝΣΑΡΚΩΝΕΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ στην Φιλοσοφίας της τέχνης με απλά λόγια η τέχνη εκδηλώνει την αλήθεια του πνεύματος

από την εποχή του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη, επισημαίνεται ότι κάθε μορφής τέχνη είναι και μια αναπαράσταση καταστάσεων που αντικατροπτίζει το παρελθόν ή το παρόν του φυσικού κόσμου και της ανθρώπινης ζωής. Ένα άγαλμα, ένας ζωγραφικός πίνακας, ένα ποίημα, μια μουσική σύνθεση ή χορογραφία αποδίδουν μορφές, χρώματα, ήχους αναπαράγουν συναισθήματα και κατευνάζουν το ύψιστο συναίσθημα λαχτάρας για ενέργεια στην ζωή την ν ο σ τ α λ γ ί α.

Όσο πιο ρεαλιστική είναι η αναπαράσταση, τόσο πιο εκθαμβωτικό είναι το έργο τέχνης. Όταν ένα έργο απεικονίζει την λεπτομερή αρμονία της μορφής του αντικειμένου ή μιας πράξης άλλο τόσο πιο εντυπωσιακό και αξιοθαύμαστο γίνεται. Βέβαια, η ικανότητα του καλλιτέχνη να “μιμείται” την πραγματικότητα τον κάνει ήδη ξεχωριστό προκαλεί ανησυχία και αμηχανία στον περιβάλλοντα καλλιτεχνικό χώρο

Μὲ τιμή

Κωνσταντῖνος Ε Χουρίδης Prof.© 2023 Copyright all rights reserved

ΥΓ η τέχνη είναι ελεύθερη, αυτοσυνείδητη αισθητική δημιουργία και ως εκ τούτου είναι αληθινή, είναι πνευματικό δημιούργημα

Το Φρούριο της Λήθης

Λογοτεχνικό ιστολόγιο του Γιάννη Μπαχά, εμπνευσμένο και αφιερωμένο από τον βίο και το έργο του αυτοκράτορα Ιουλιανού του Φιλοσόφου.

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 ΙΟΥΝΙΟΥ 2020

Κωνσταντίνος Χουρίδης: ο Μαχητής - Ποιητής από την Κατερίνη

Δύο ποιήματα του Κωσταντίνου Χουρίδη

Επιθυμίες

 όταν οι επιθυμίες μας μεγαλώνουν μας ξεπερνούν,

 όταν επιθυμούμε να τις προφτάσουμε μας παραμελούν

 όταν τις εγκαταλείπουμε γινόμαστε δειλοί

 όταν τις κυνηγάμε γινόμαστε δυστυχισμένοι.....

 μάθαμε να ξεχνάμε το παρελθόν και να λησμονούμε τα χρόνια που ζήσαμε ,..

 μα τι λυπηρό !

 μάθαμε να θεωρούμε αυτονόητα και δεδομένα τα χρόνια που ζούμε ,,,,εγωιστικό; 

 μάθαμε να δίνουμε υποσχέσεις στα χρόνια που θα έρθουν, ........απαράδεκτο !!!

 ..νοσταλγία,θυσίες,υποσχέσεις,λησμονιά όλα σε μια ταινία μικρού μήκους σπαρμένη από λόγια φανταχτερά, λόγια χρυσαφένια, λόγια με λόγια που σβήνουν σαν τις κουκίδες άμμου που διαλύονται στο φύσημα ενός απαλού αγέρα, όλα αυτά φαντάζουν σαν μια αιωνιότητα για την μια και αληθινή επιθυμία που κρατά μονάχα μια στιγμή !!

Ελπίδα

 Και αν η ελπίδα μου μονάχο μου με άφησε.

Στα πράσινα λιβάδια να χαθώ.

η μοίρα μου με ερμήνεψε ότι σε τούτη δα τη γη πάντα θα υπάρχεις

σαν φάρος, στην ψυχή μου θα σε κρατώ,

λουλούδι της καρδιάς μου, αξέχαστο θα μείνεις,

όπως εκείνες οι κουβέντες που κάναμε με το φεγγάρι,

και εγώ θα σε ποτίζω αγάπη και ποίημα από καρδιάς,

τόσο τρυφερό, σαν Άνοιξη

που θα ρθει και τα φτερά της ελπίδας θα μας ανοίξει...
   

       Ο Κωνσταντίνος Χουρίδης μου έκανε την τιμή να απαγγείλει τα παραπάνω δύο ποιήματα του στην διαδικτυακή ραδιοφωνική Εκπομπή "Σκοτεινή Ολυμπία" που επιμελούμαι στον Ερευνητικό Οργανισμό Ελλήνων  (κάθε Πέμπτη 20:00-21:30). Τα εξαιρετικά αυτά ποιήματα που αναδεικνύουν την ευαίσθητη φύση ενός αθλητή και Δασκάλου των Πολεμικών Τεχνών τα δημοσίευσε αρχικώς στο δικό του ιστολόγιο που έχει το όνομά του. Τα ποιήματα δημοσιεύονται με την άδεια του.    

                        
      Η ενασχόλησή του με την Λογοτεχνία αποδεικνύει πως τα μαχητικά αθλήματα και ο Αθλητισμός στο σύνολο του όχι μόνο δεν στερούνται πνευματικότητας, όπως κατηγορείται, αλλά αντιθέτως το αγωνιζόμενο σώμα είναι "ενσαρκωμένη ποίηση". Οι φωτογραφίες είναι από το ιστολόγιο του. 

      Τον ευχαριστώ για την τιμή που έκανε σε μένα και τους ακροατές μου και σας καλώ να παρακολουθήσετε την "Ποίηση του μάχεσθαι αθλητικώς" στη διοργάνωση του "Τημενίδαι" στην Κατερίνη στις 12 Ιουλίου 2020. Πανδημίας επιτρεπούσης βεβαίως.